به گزارش ایکنا از چهارمحالوبختیاری، حجتالاسلام والمسلمین مهدی طاهری، مدیرکل تبلیغات اسلامی استان امروز، ۲۰ فروردینماه در مراسم تجلیل از دستاندکاران محافل جزءخوانی ماه مبارک رمضان و طرح «زندگی با آیهها» در شهرستان شهرکرد که با حضور جمعی از قرآنیان در امامزادگان حلیمه و حکیمه خاتون(س) برگزار شد با ابراز خرسندی از حضور در جمع بانوان فعال قرآنی شهرستان و با اشاره به ضرورت پرداختن به سیمای زن در قرآن کریم، اظهار کرد: البته طرح این گفتوگوی قرآنی مجال دیگری میطلبد اما با محوریت آیات سوره مبارکه قصص به مرور ماجرای حضرت موسی میپردازیم.
وی ادامه داد: خداوند متعال در زمانی که قدرتمندترین قدرت جهان اراده کرده بود تا اجازه ندهد هیچ قدرتی در برابرش قد علم کند و زمانی که تصور میکرد پسرها عامل تزلزل قدرتش هستند، دستور داد تا تمامی نوزادان پسر توسط مأمورانش کشته شوند.
طاهری بیان کرد: در چنین بحبوبهای به تصریح قرآن در آیه «وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِيهِ فَإِذَا خِفْتِ عَلَيْهِ فَأَلْقِيهِ فِي الْيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحْزَنِي ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَيْكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِينَ» (قصص/۷) به مادر موسی الهام کردیم که اگر نگران آینده و سرنوشت فرزندش است، پس از آنکه شیر داد او را در آب بیندازد. شاید ظاهر قضیه نامعقول باشد اما اعتماد به خدا باعث میشود که مادر موسی از دستور الهی اطاعت کرده و این کار را انجام دهد.
مدیرکل تبلیغات اسلامی استان ادامه داد: در فراز «وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ» از سوره قصص نیز میخوانیم که مادر موسی به دخترش گفت که وقتی او را در آب میاندازم مراقبش باش که در اینجا قرآن میخواهد برای برادرش خواهری کند و مراقبش باشد. خواهر موسی که هوشمند و عاقل بود، عقل را بر خویش مسلط ساخت و بهگونهای چشم از برادر بر نداشت تا ببیند رود او را تا کجا میبرد.
وی با تأکید بر اینکه رود موسی را به کاخ فرعون برد که محل صدور دستور برای کشتن پسرها بود، گفت: آسیه همسر فرعون وقتی موسی را دید به خودش اجازه نداد که به فرعون معرفی کند و لذا در اینجا نقش سومین بانوی این داستان را میبینیم.
طاهری با تصریح اینکه همسر فرعون به پاس این کارش بهعنوان مثالی برای زنان مؤمن در قرآن (آیه ۱۱ از سوره تحریم) نام برده شده است، توضیح داد: موسی به واسطه ورودش به قصر فرعون به کمک آسیه نجات یافت و به تصریح آیه «قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»، آسیه کسی بود که در کمال ثروت و مکنت و رفاه در قصر فرعون همواره دعا میکرد که «قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ».
وی بیان کرد: موسی وقتی بزرگ شد، اینبار به دستور الهی «اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ» (نازعات/۱۷) به قصر فرعون رفت و باید به مکانی میرفت که در آنجا بزرگ شده بود؛ پس از آن ماجرای گریز موسی از قصر فرعون و رسیدن به بنبست دریا مطرح میشود که در اینجا همراهان موسی با او جدل کردند که چرا ما را در این تنگنا قرار دادی، موسی اما پاسخ داد که «إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ» یعنی خدا همیشه با من است و به یقین راهنمایی میکند.
طاهری با بیان اینکه باور به وجود خدا در موسی موج میزد، تصریح کرد: قرآن میگوید وقتی مادر موسی به خدا اعتماد کرد و فرزندش را به دریا سپرد، هم پسرش را به او پس دادیم و هم او را جزو انبیای الهی قرار دادیم و لذا چون راه نجات موسی در گرو رد شدن از رود نیل بود، آب برایش باز شد حال آنکه وقتی فرعون به رود رسید در حالی که برای ولی خدا باز بود، برای فرعون بسته شد.
مدیرکل تبلیغات اسلامی استان افزود: در ادامه این داستان قرآنی، خداوند ماجرای برخورد موسی با دو بانوی باحیا یعنی دختران شعیب را مطرح میکند و در اینجا نیز بار دیگر نقش بانوان برجسته میشود. جای پرسش دارد که چرا با وجود آنکه جمع غالب فعالان قرآنی را در مؤسسات و مراکز قرآنی بانوان تشکیل میدهند اما یکبار به روایت زن از نگاه قرآن پرداخته نشده است.
وی با تأکید بر اینکه پرداختن به موضوع دختران از نگاه قرآن در جریان فتنه زن، زندگی، آزادی موضوعیت داشت که از سوی اهل قرآن مورد غفلت واقع شد، توضیح داد: به نظر میرسد که ما در سطح قرائت و حفظ قرآن توقف کردیم و در انتقال مفاهیم و فهم قرآن دقت نکردیم، آیات قرآن درس زندگی است و بارها شده که وقتی در جمع دختران، آیات قرآن را قرائت و تبیین میکنم تعجب میکنند.
طاهری تصریح کرد: بانوانی همچون همسر فرعون الگوهای عالم هستند اما بانوانی همچون همسر نوح نیز عبرت عالم هستند، پرسش اینجاست که آیا زن مسلمان ایرانی امروز الگوی عالم است و اگر الگو است چرا در برابر کشتار هزاران زن و دختر در غزه هیچ صدایی از کسی بلند نمیشود؟
وی در پایان گفت: پنج بانو در ماجرای حضرت موسی از قابله تا مادر، خواهر، دختران شعیب و آسیه همسر فرعون کمک کردند تا موسی به مقام نبی الهی برسد، پرسش اینجاست که آیا اجتماعات بزرگ بانوان قرآنی و ایمانی میتوانند حرکتی یا جریانی را شکل دهند.
انتهای پیام