به گزارش ایکنا، شصت و چهارمین سوره قرآن کریم «تغابن» نام دارد. این سوره با 18 آیه در جزء بیست و هشتم قرآن کریم جای گرفته است. این سوره که مدنی است، در ترتیب نزول، صد و دهمین سورهای است که بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است.
این سوره را به این دلیل «تغابن» مینامند که در آیه ۹ آن، روز قیامت، یوم التغابن نامیده شده است. تغابن به معنای ناتوانی و پشیمانی از کاری است. یوم التغابن یعنی روزی که انسانها از کارهایی که در زندگی انجام داده و به ضررشان است، پشیمان میشوند.
از جمله اهداف سوره تغابن، يادآورى توحيد، يادآورى معاد و هشدار به انسانها برای استفاده از فرصتهایی است که در این دنیا برای کارهای خوب در اختیار دارند.
مهمترین موضوعاتی که در این سوره مطرح شده بحث درباره معاد، مسئله آفرینش انسان و چند دستور اخلاقی و اجتماعی مانند توکل به خدا، پسندیدگی قرض دادن و پرهیز از خساست است.
آغاز سوره به بیان صفات خداوند میپردازد و به دنبال آن، با استفاده از علم خداوند، به مردم هشدار مىدهد كه مراقب اعمال پنهان و آشكار خود باشند و سرنوشت مردمان پيشين را فراموش نكنند. در بخش ديگرى از سوره، به معاد و آخرت و ویژگیهای آن اشاره میکند. یکی از ویژگیهای این روز آنست که گروهی نسبت به اعمال دنیایی خود پشیمان هستند.
دستور به اطاعت خدا و پيامبر خدا (ص) و تأکید بر اصل پیامبری از دیگر موضوعات این سوره است. آخرين بخش سوره نیز مردم را به بخشش در راه خدا تشويق مىكند و هشدار میدهد که با اموال، اولاد و همسران فریب نخورید. در این سوره اموال، فرزندان و همسر وسیله آزمایش انسان در دنیا عنوان شده است.
برخی با توجه به این آیات تصور میکنند باید از این فریبها و آزمایشهای الهی و دنیایی فاصله بگیرند، اما طبق آنچه در کتابهای تفسیری آمده، امتحان در حق همه حتمی و قطعی است و راه فراری نیست اما باید مراقب بود و از شکست در امتحانها و گمراهیهای احتمالی به خداوند پناه برد.
تلاوت آیات 1 الی 18 سوره مبارکه تغابن با صدای استاد شیخ عبدالباسط عبدالصمد
انتهای پیام