به گزارش ایکنا، سی و هشتمین سوره قرآن کریم، «ص» (صاد) نام دارد. این سوره با 88 آیه در جزء 23 قرار گرفته است. سوره «ص» که سورهای مکی است در ترتیب نزول، سی و هشتمین سورهای است که بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد.
نامگذاری این سوره به نام «ص» به دلیل وجود حرف مقطعه ص در ابتدای آن است. این سوره درباره دعوت به توحید و اخلاص توسط پیامبر اکرم(ص)، لجاجت مشرکان، داستانهای برخی از پیامبران و وصف حال دو گروه پرهیزکاران و بدکاران در قیامت است. گفتوگوی خداوند با ابلیس و طرد و لعن ابلیس نیز در این سوره آمده است.
موضوع اصلی این سوره درباره پیامبر اکرم(ص) و دعوت به توحید و اخلاص با کتابی است که خداوند بر او نازل کرده است.
این سوره با موضوع توحید و نبوت پیامبر(ص) و لجاجت مشرکان در برابر او آغاز میشود و در ادامه به اهمیت و ضرورت تدبر در قرآن و بیان بعضی از اظهارات مشرکان درباره قرآن میپردازد. به داستان و سرگذشت ۹ نفر از پیامبران خدا به ویژه داوود(ع)، سلیمان(ع) و ایوب(ع) اشاره میکند و به وصف حال دو گروه پرهیزکاران و بدکاران و سرنوشت کفار در قیامت و جنگ و ستیز دوزخیان با یکدیگر میپردازد.
همچنین از ابراهیم، اسحاق، یعقوب، اسماعیل، الیسع و ذاالکفل نیز به عنوان پیامبران و بندگان خاص خدا در این سوره یاد شده است.
در پایان نیز به موضوع آفرینش انسان و مقام والای او و سجده کردن فرشتگان بر آدم به دستور خداوند اشاره کرده است. در ادامه نیز به سرپیچی شیطان از سجده بر آدم میپردازد. شیطان دلیل سجده نکردن را برتری خلقت خود که از آتش است بر خلقت آدم که از گِل است، عنوان میکند و سوگند میخورد که انسانها را تا روز قیامت فریب دهد.