به گزارش ایکنا، چهل و یکمین سوره قرآن کریم، «فصلت» نام دارد. این سوره با 54 آیه در جزءهای ۲۴ و ۲۵ قرآن جای گرفته است. سوره فصلت جزو سورههای مکی و در ترتیب نزول، شصت و یکمین سورهای است که بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است.
واژه «فصلت»، «شیوا بیان شده» معنا شده. برخی نیز این واژه را «بخش بخش» یا «فصل فصل» معنا کردهاند. این واژه در آیه سوم این سوره آمده و به همین جهت این سوره به این نام شهرت یافته است.
سوره فصلت بیشتر درباره روی برگرداندن کافران از قرآن سخن میگوید. این موضوع بخشهای مختلف از این سوره تکرار شده است. در ابتدای سوره، تا شش آیه مسئله انکار کتاب را دنبال میکند، سپس در آیه ۲۶ مجددا همین مطلب را متذکر شده و میفرماید «وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَا تَسْمَعُوا لِهَذَا الْقُرْآنِ وَالْغَوْا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَغْلِبُونَ؛ و كسانى كه كافر شدند، گفتند به اين قرآن گوش ندهيد و سخن لغو در آن اندازيد، شايد شما پيروز شويد».
برای نوبت سوم در آیه ۴۰، همین مطلب را از سر گرفته، میفرماید: «إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا أَفَمَنْ يُلْقَى فِی النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ؛ كسانى كه در [فهم و ارائه] آيات ما كژ مىروند بر ما پوشيده نيستند، آيا كسى كه در آتش افكنده مىشود، بهتر است يا كسى كه روز قيامت آسوده خاطر مىآيد، هر چه مىخواهيد بكنيد كه او به آنچه انجام میدهيد، بيناست».
در اواخر سوره باز سخن از خدایی بودن قرآن به میان آورده است و میفرماید: «قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ كَانَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُمْ بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِی شِقَاقٍ بَعِيدٍ؛ بگو به من خبر دهيد اگر [قرآن] از نزد خدا [آمده] باشد و آن را انكار كرده باشيد چه كسى گمراهتر از آن كس خواهد بود كه به مخالفتى دور و دراز [دچار] آمده باشد» (فصلت/ 52).
تحریف نشدن قرآن یا تحریفناپذیری قرآن، از اعتقادات عموم مسلمانان است که بر اساس آن معتقدند قرآنی که در دست مسلمانان است، دقیقاً همان است که بر پیامبر(ص) وحی شده و نه چیزی به آن افزوده و نه از آن کم شده است. مفسران و متکلمان در ردّ و انکار هر گونه تحریف، به آیات و روایاتی استناد کردهاند. آیات ۴۱ و ۴۲ سوره فصلت از جمله این آیات است.
لازمه روی برگرداندن مشرکان از کتاب خدا، انکار اصول سهگانه دین است که اساس دعوت اسلام را تشکیل میدهد و آن عبارت است از وحدانیت خدا، نبوت پیامبر اکرم(ص) و معاد و چون چنین لازمهای در کار بود، لذا درباره این سه اصل مفصل سخن میگوید، و در ضمن بشارت و انذار میدهد.
دیگر مطالبی که در این سوره مطرح شده این موضوعات است: مسئله وحدانیت خدا، نبوت خاتم الانبیاء(ص)، نزول و اوصاف و خصوصیات قرآن، مسئله معاد و احوال قیامت، شهادت دادن چشم، گوش و پوست و تمام اعضا و جوارح دوزخیان علیه آنان و سرگذشت قوم عاد و قوم ثمود است.
تلاوت تحقیق شحات محمد انور، آیات 30 تا 46
(این تلاوت در سال ۱۹۸۶ میلادی در کشور مصر، شهر طنطاء اجرا شد)
انتهای پیام