به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، هادی رفیعی، عضو هیئت علمی پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی، امروز 12 مردادماه، در دومین نشست تخصصی اقتصاد زیارت و گردشگری مشهد که در پژوهشکده گردشگری جهاددانشگاهی خراسان رضوی برگزار شد، در خصوص اشتغالزایی اقتصاد زیارت و گردشگری، بیان کرد: تا قبل از کرونا و هم اکنون نیز صنعت گردشگری به عنوان سومین صنعت و بالاتر از صنعت غذا و خودروسازی در متوسط کشورها بوده است.
وی ادامه داد: از هر 10 شغل یک شغل در این صنعت بوده است و از هر 4 و 5 شغل ایجادی یک شغل در این صنعت در متوسط کشورهای دیگر بوده است. براساس گزارش جهانی صفر با توجه به کرونا باعث شد از سهم بیش از 10درصد در سال 2020 به سهم 5درصد برسیم و اشتغال هم کم شد، در ایران هم این موضوع کاهش یافت و اشتغال هم به همین ترتیب بود.
رفیعی افزود: آثار و پیامدهای صنعت گردشگری مغفول مانده است، از طرفی در کشورهای دیگر آثار اقتصادی صنعت گردشگری به سهگونه مستقیم، غیرمستقیم و القایی تقسیم شده است. آثار مستقیم مانند هتل، رستوران، حملونقل و... است. غیرمستقیم آن مرتبط با تجهیزات این مراکز است که از بخش صنعت میگیرد، آثار القایی آن هم با شرایط علمی مواجه است در واقع وقتی است که صنعت گردشگری رشد و به قدرت میرسد، لذا حوزههای دیگر را تحت تاثیر قرار میدهد.
عضو هیئت علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی عنوان کرد: امروز در حوزه اشتغال و بیکاری که مورد هدف است این سوال در باب چگونگی و جایگاه صنعت گردشگری در حوزه اشتغالزایی مطرح است، علاوه بر این نیز برنامهریزیهای اقتصادی صنعت گردشگری در سیستم معادلاتی دیده میشود.
وی ابراز کرد: با توجه به سرمایهگذاری در این حوزه چندین فعالیت که به صورت مستقیم با صنعت گردشگری مرتبط بود را شناسایی و محاسبه کردیم، در این راستا علاوه بر هتل و رستوران و آنچه به صورت مستقیم در صنعت گردشگری مرتبط است را در محاسبات و به صورت یک زنجیره در نظر گرفتیم.
عضو هیئت علمی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی اظهار کرد: براساس محاسباتی که صورت گرفت، میزان ایجاد اشتغال مستقیم و غیرمستقیم بررسی شد، لذا با یک دید کلی برای تصمیمگیران و تصمیمسازان روی آوردن به برنامههای سیستمی ارتباط با صنعت گردشگری با سایر بخشهای اقتصادی باید مدنظر باشد.
رفیعی افزود: در شرایط تورم قدرت خرید خانوارها کاهش و هزینه گردشگری از سبد خانوارها کم و یا خارج میشود، لذا به نگاه سیستمی در سیاستگذاری نیاز داریم. در تخصیص بودجهها در همه ابعاد باید نگاه اصلاحی صورت گیرد.
در ادامه محمدرضا وزیرپور بازرس هیئت مدیره جامعه هتلداران خراسان رضوی اظهار کرد: قبل و بعد از کرونا یک تغییر رفتار جالب و عجیب در سرمایهگذاران، هتلداران و مهمانان داشتیم. در ابتدای کرونا همه تعطیل شد. در ابتدای خردادماه با مجوز سازمانهای متولی و با نظارت ما و اداره بهداشت اجازه بازگشایی داده شد. از 200 هتلی که در مشهد داریم حدود 35 هتل بازگشایی شدند.
وی افزود: در این دوران پیشبینیها دقیق نبود و از آینده کرونا اطلاعی نبود. عدهای دغدغه منابع انسانی داشتند و نمیخواستند نیروی آموزش دیده خود را از دست دهند. حمایتهای دولت کم بود و دولت با حجم سنگینی از بدهیهای تامین اجتماعی روبهرو شده بود.
وزیرپور با بیان اینکه در تمام بازرسیها تغییر رفتار مشهود بود، بیان کرد: هتلها به چند دسته تقسیم شدند. عدهای با سرمایهگذاری تلاش کردند، نیروهایشان را حفظ کنند. عدهای دیگر هتلها را دیرتر باز کردند و برخی دغدغه سلامت مهمانان را داشتند. این تغییر رفتار کارهای پژوهشی زیادی میطلبد.
بازرس هیئت مدیره جامعه هتلداران خراسان رضوی تصریح کرد: در زمان رکود خیلی از تفاوتها میان افراد موفق و ناموفق مشخص میشود، در کنار رکود، تورم و کرونا نیز بود و کسانی که به سرمایه منابع انسانی اهمیت دادند و برای آموزش و حفظ نیروی انسانی تلاش کرده بودند، وضعیت متفاوتی داشتند.
بازرس هیئت مدیره جامعه هتلداران خراسان رضوی عنوان کرد: تا زمانی که کار پژوهشی دقیق نشود، نمیتوان آماری دقیق از مسافران حاضر در مشهد ارائه کرد. اعلام آمار نادقیق باعث میشود سرمایهگذار به اشتباه بیفتد. برخی از آمار اغراق شده است. تشکلهای حرفهای نمیتوانند آمار دقیق ارائه دهند.
وی گفت: برای آمار دقیق باید تعداد هتلها و مسافرخانهها را به دست آورد و بررسی شود که چه تعداد هتل و در کدام محلها نیاز داریم؟ باید بدانیم هتلها در چه سطح امکاناتی نیاز است؟ هتلهای ما باید به سمت هتلهای لوکس برود یا به سمت هتلهای اقتصادیمحور؟ این آیندهپژوهی کار دانشگاه است.
وزیرپور ادامه داد: کار تشکلهای حرفهای نظارت و اداره و یا مشاوره در زمینه مسائل حقوقی و منابع انسانی است. مسئله مهمی که در ورود سرمایهگذاری داریم، این است که آیندهپژوهی شود. ما مثلثی از ارگانهای متولی گردشگری، تشکلهای حرفهای و دانشگاهها هستیم که به شدت به هم وابسته است. یک سری کارها با سرمایهگذاری خصوصی باید انجام شود و برخی کارها دانشگاه باید به ما کمک کند.
وی در خصوص مهمترین مشکل صنعت هتلداری، گفت: این روزها با بحران منابع انسانی در صنعت هتلداری روبهرو هستیم. عده زیادی در دوران کرونا به علت تعدیل نیرو از این صنعت رفتند. اینکه چه تعداد از آنها بازخواهند گشت، نیاز به آیندهپژوهی دارند. باید تحقیق کرد که این افراد از سر علاقه به سمت صنعت گردگشری آمده بودند یا دلایل دیگری داشتند. بحران کرونا و منابع انسانی باعث شده که سرمایهگذاران اهمیت بیشتری به منابع انسانی بدهند.
انتهای پیام