به گزارش ایکنا از اصفهان، حجتالاسلام والمسلمین مسعود عالی، کارشناس برنامه «سمت خدا» روز گذشته، 27 اسفندماه در ششمین روز از برنامه «یک ظهر بهاری» که روزهای ماه مبارک رمضان در جوار آستان مقدس حضرت زینب خواهر امام رضا(ع) برگزار میشود، اظهار کرد: یکی از عوامل بسیار مؤثر و مهمی که حضور خدا را در زندگی انسان به دنبال دارد و سبب میشود برکات فراوانی در زندگی جاری شود، نماز است.
وی افزود: در روایت آمده است که اگر کسی میخواهد خداوند با او صحبت کند، قرآن بخواند و اگر میخواهد با خدا صحبت کند، دعا بخواند و اگر میخواهد گفتوگوی دوطرفه با خداوند داشته باشد، نماز بخواند؛ لذا نماز گفتوگوی دوطرفه بین خدا و بنده است.
این کارشناس دینی با بیان بعضی از حالات اهل بیت(ع) و اولیای خدا در هنگام ادای نماز گفت: امام حسن مجتبی(ع) زمانی که شروع به وضو گرفتن میکرد، بدنش میلرزید و میفرمود: «میخواهم به خدمت خدا برسم.» بنابراین نماز معراج است و در پایان سلام دارد؛ زیرا فرد به عالم بالا و وحدت میرود و زمانی که به عالم پایین بازمیگردد، سلام میگوید.
وی اضافه کرد: نماز دستوری فوقالعاده در دین ماست و به اندازهای که از خدای متعال توصیه و دستور به نماز داریم، درباره هیچ یک از فروع دیگر دین دستور نداریم، همچنانکه در کتب «وسایلالشیعه» و «مستدرکالوسایل»، 60 هزار روایت وجود دارد که از این تعداد، حدود 20 هزار روایت مربوط به نماز و مقدمات آن است.
عالی امر به نماز را دستور مشترک خداوند به تمام انبیا بیان کرد و ادامه داد: تمام دستورات و اعمال دینی در بعضی از موارد تعطیل میشوند، برای مثال وضو اگر ضرر داشته باشد، به تیمم تبدیل میشود؛ اما نماز هیچگاه ترک نمیشود و حتی در فقه، نماز غریق نیز داریم که اهمیت این فریضه را نشان میدهد. امیرمؤمنان(ع) در خطبه 27 نهجالبلاغه جمله قابل توجهی دارد و میفرماید: «اعْلمْ أنّ کُلّ شیءٍ مِنْ عملک تَبَعٌ لِصلاتِکَ؛ بدان که تمام زندگی تابع نماز است و اگر نماز خوب و درست باشد، زندگی نیز درست است.»
وی تصریح کرد: اگر نماز بهصورت منظم و اول وقت ادا شود، خداوند امور دیگر انسان را نیز منظم و کاری میکند که هر چیز سر جای خود قرار گیرد. در روایت است که مردم در نماز هستند و خداوند در پی برآوردن حاجت آنهاست.
این کارشناس دینی با تأکید بر تأثیر نماز در پاک کردن انسان از آلودگی گناه گفت: همه زندگی به تبع نماز است، «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَر» و لذا در روایت آمده که اگر کسی گناهی مرتکب شود، تا هفت ساعت آن گناه نوشته نمیشود تا اگر توبه کرد، در نامه عملش ثبت نشود و از اینرو هفت ساعت نوشته نمیشود تا به زمان نماز برسد، چرا که «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ» و از مصادیق اعلای حسنات، نماز است.
وی ترک نماز را شاخص کفر و ایمان دانست و افزود: فرق بین مؤمن و کافر در این است که از نظر قلبی، یکی ایمان دارد و دیگری ندارد، اما از نظر ظاهر همانند یکدیگر هستند و فقط یک چیز است که از نظر ظاهری تفاوت بین مؤمن و کافر محسوب میشود و آن این است که مؤمن نماز میخواند، اما کافر نمیخواند. بنابراین اگر فردی نماز نخواند، از نظر ظاهری مانند کافر است و اگرچه در باطن خدا را قبول دارد، اما از نظر ظاهری به کافر شبیه است؛ بنابراین در روایت آمده که اگر فردی نماز را به عمد ترک کند، دچار کفر عملی است.
عالی به حالات اصحاب سیدالشهدا(ع) از جمله سعید بن عبدالله حنفی در هنگام ادای فریضه نماز اشاره کرد و گفت: سعید بن عبدالله حنفی برای دفاع از سیدالشهدا هزار و 200 فرسخ راه طی کرد و در روز عاشورا مقابل امام ایستاد تا حضرت نماز بخواند و با صورت خود تیرها را میگرفت و زمانی که بر زمین افتاد، از حضرت پرسید وفا کردم و امام نیز در پاسخ فرمود در بهشت پیش روی من هستی؛ یعنی بین من و تو حجاب نیست و دائم نزد من خواهی بود.
انتهای پیام