بهائیت مذهب نیست که پیروانش حقوق شهروندی داشته باشند
کد خبر: 4176963
تاریخ انتشار : ۳۰ مهر ۱۴۰۲ - ۱۱:۰۴
محسن انبیایی:

بهائیت مذهب نیست که پیروانش حقوق شهروندی داشته باشند

استاد و پژوهشگر حوزه علمیه با بیان اینکه بهائیت مذهب نیست، بلکه یک فرقه گمراه و جاسوس است، تأکید کرد: عناوین حقوقی چون حق حیات، رفتار حسنه و حق شکایت به محاکم قضایی برای شهروندان یک کشور مطرح است نه برای کسانی که جزء یک فرقه ضاله هستند.

محسن انبیاییبه گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محسن انبیایی، استاد و پژوهشگر حوزه علمیه، شامگاه 29 مهر ماه در همایش «مرزبان تشیع؛ بازکاوی مواضع آیت‌الله بروجردی درباره تقریب مذاهب و بهائیت»، که از سوی مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) برگزار شد، با اشاره به نظرات فقهی مراجع و از جمله آیت‌الله بروجردی در مورد بهائیت، گفت: گاهی تصور می‌کنیم وقتی مراجع نظر خود را در مورد بهائیان می‌گویند نگاه فقهی ندارند، در حالی که در نظراتشان پایه فقهی وجود دارد؛ از جمله آیت‌الله مکارم شیرازی در دیدار با طلاب فرمودند که باید تاریخ پیدایش بهائیت را ببینید. آنها گروهی سیاسی و جاسوسی هستند. هرچند این سخنان ظاهر فقهی ندارد ولی ایشان فرموده به آقایی که این اظهارات را بیان کرده است توصیه می‌کنم تاریخچه این قوم را بخواند و بداند که صحبت از مذهب نیست.

وی با بیان اینکه حکمِ کاری مانند راه رفتن، اباحه است یعنی نه وجوب دارد و نه حرمت، افزود: اگر همین کار مباح با عنوان دیگری اضافه شود یعنی پدر، فرزند را از رفتن به جایی منع کند حکم فقهی خواهد گرفت؛ در مسئله بهائیت هم تعدد عناوین را شاهدیم یعنی وقتی به کسی بهایی گفته شود چند عنوان هم به آن اضافه می‌شود؛ البته عنوان بهایی خودش چند قسم است؛ یکی بهایی‌زاده اصل و دیگری ارتدادی؛ کافر ارتدادی یعنی مسلمانی است که بهایی شده است و در این صورت هیچ حق شهروندی نخواهد داشت و همه احکام ارتداد در حق او جاری است و حق مالکیت هم از او گرفته خواهد شد.

انبیایی با اشاره به اینکه آقایان اگر بحثی هم در دفاع از بهائیان دارند سراغ کسانی بروند که بهایی‌زاده هستند وگرنه فرد مرتد حق حیات هم ندارد، تصریح کرد: در مورد فرد بهایی‌زاده خلط مباحث صورت گرفته است، زیرا عناوین حقوقی چون؛ حق حیات، رفتار حسنه، حق شکایت به محاکم قضایی، حق رفت و آمد، حق تحصیل، حق مالکیت بر اموال، حق دفن در قبرستان مسلمین و حق طهارت ظاهری و سلام به آنان و معامله‌ کردن با آنان و حق مشارکت سیاسی برای شهروندان یک کشور مطرح است نه برای کسانی که یک فرقه ضاله هستند. مشکل این است که آنها یکی از این حقوق (که در بالا برشمرده شد) را پیدا کرده و می‌گویند امیرالمؤمنین(ع) فلان حق را به یک فرد خارجی یعنی قاتلش داد و بعد با استناد به آن حقوقی را برای بهائیت قائل هستند، ولی منطقی نیست. شدت و حدتی که در کار مراجع در مورد بهائیت وجود دارد نشان می‌دهد که مسئله بحث اقلیت دینی و مذهبی نیست؛ مثلاً در استفتائات امام(ره) آمده است که پول گرفتن از یهودیان، مسیحیان و بهائیان و قرض دادن به آنان چه وجهی دارد و ایشان پاسخ داده‌اند در غیر فرصه ضاله بهائیت مانعی ندارد یعنی امام بهائیت را اقلیت دینی و مذهبی در کنار سایرین نمی‌داند.

فتوای صریح آیت‌الله بروجردی درباره بهائیت

استاد و پژوهشگر حوزه علمیه اظهار کرد: جمعی از مؤمنین از آیت‌الله بروجردی سؤال کردند که غذا خوردن و مهمانی با آنان، حضور در اجتماعشان و راه دادن آنان به اجتماع مسلمین و خرید و فروش و کرایه املاک و اموال و وسایل نقلیه و مهمتر معالجه در نزد پزشک بهایی و اصلاح سر و صورت نزد سلمانی بهایی چه حکمی دارد و ایشان تأکید کردند که باید مسلمین نسبت به این فرقه معاشرت و مخالطه و معامله را ترک کنند. و بعد از آیت‌الله بروجردی برخی مانند آیت‌الله گلپایگانی بر این حکم تقریظ هم زدند.

وی گفت: مجددا همین حدت و شدت را ما در فتوای رهبر معظم انقلاب در اجوبه الاستفتائات شاهدیم که فرمودند از هر گونه معاشرت با این فرقه ضاله مضله اجتناب کنید. پس جریان این نیست که اینها اقلیت مذهب باشند و دنبال احقاق حقوق اولیه خودشان بروند. اما چیزی که مد نظر مراجع بوده و این‌طور با آنان برخورد کرده‌اند این است که نباید بهائیت را مذهب بدانیم؛ عنوانی که امروز در علوم سیاسی و جامعه‌شناسی در مورد آنان به کار می‌رود کالت یا فرقه است.

بهائیت مذهب نیست کالت یا فرقه است

انبیایی اضافه کرد: اگر در دل یک جامعه گروهی شکل بگیرد که منافع اکثریت را مدنظر نداشته باشد یعنی تشکیلات و سازمانی برای خودش ایجاد کرده است که منافع آن سازمان بر کل جامعه ترحیج داده و بدین ترتیب فرقه و کالت ایجاد می‌شود و هر کشوری به خودش اجازه می‌دهد که با آنان برخورد کند. در مجامع حقوق بشری ایران را به نقض حقوق بهائیت متهم می‌کنند که ناشی از این است که آنان را مذهب در نظر گرفته‌اند، ولی اگر عنوان کالت بر آنان صدق کرد، راه قانونی در حقوق بین‌الملل فراهم خواهد شد؛ مثلاً در برخورد دولت آمریکا با فرقه دیویدیان آنها را متهم به کالت کردند، در حالی که آنها مسیحی بودند.

وی ادامه داد: مثلاً فرانسه با یک کلیسا که کاری با عنوان ساینتولوژی انجام می‌دهد برخورد می‌کند، در حالی که کار این کلیسا قابل مقایسه با خیانت بهائیت نیست. فرانسه گفته است مبلغان حق ندارند برای ساینتولوزی تبلیغ کنند و هرکسی این کار را بکند، مشمول جریمه و زندان است و  این کار در آلمان و بلژیک هم رخ داده است و اگر بتوانیم این کار را اجرا کنیم و این گروه را فرقه بنامیم، جنبه بین‌المللی هم رفع خواهد شد.

انبیایی تصریح کرد: آیت‌الله بروجردی فقیهی بودند که در فضای خلأ فتوا نداند و با شدت با این فرقه برخورد کردند؛ در بروجرد و تهران و قم اقدامات این گروه را دیده بودند و در یک مورد به دربار تذکر دادند که در کاشان پاسبانی وجود دارد که تبلیغ بهائیت می‌کند و باید جلوی او گرفته شود یا امام راحل فرمودند که اینجانب حسب وظیفه شرعیه به ملت ایران و مسلمین جهان اعلام خطر می‌کنم که قرآن کریم و استقلال کشور و اقتصاد در قبضه صهیونیست‌هاست. امام فرمودند که هدف را باید در نظر گرفت و هدف، اسلام و استقلال مملکت و طرد عمال اسرائیل یعنی بهائیت است. اکثر کارخانجات از سوی بهائیان اداره می‌شود. به تعبیر امام، تلویزیون، کارخانه ارج و پپسی‌کولا در دست آنهاست و باید صف‌ها را در برابر آنان فشرده کنیم؛ ایشان مواجهه فرقه‌ای با بهائیت دارند.

استاد حوزه با بیان اینکه اگر با بهائیت برخورد فرقه‌ای داشته باشیم، برخورد قانونی هم ممکن می‌شود و کشورهای دیگر هم این افراد را به کشورهایشان راه نمی‌دهند، اظهار کرد: مثلاً وقتی قرار است کانادا کسی را شهروند خود بداند، آن فرد ابتدا باید قسم بخورد که به ملکه این کشور و جانشینان آن وفادار باقی بماند و در آمریکا هم فرد برای گرفتن اقامت باید قسم وفاداری بخورد و وفاداری به کشور خود را نفی کند و تعهد دهد که در برابر دشمنان داخلی و خارجی تفنگ به دست می‌گیرد و می جنگد. در استرالیا غیر از قسم خوردن باید در آزمون شهروندی شرکت کنند، زیرا هدفشان پرهیز از رشد جوامع موازی و بیگانه با اکثریت جامعه است و تحمل هیچ فرهنگ موازی را ندارند. بنابراین باید مراقب سوء استفاده از اصل کرامت و عزت باشیم تا به بهانه آن، فرقه ضاله بهائیت را مذهب ندانیم.

انتهای پیام
captcha