امتیازات پیامبر(ص) و اهل بیت در کلام امام سجاد(ع)

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین به مناسبت ایام سوگواری سیدالشهدا(ع) و یاران باوفای ایشان، به تشریح ادامه خطبه امام سجاد(ع) پرداخته است که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید؛

«پس از آن که امام علی بن‌الحسین(ع) قرابت و پیوند خود را با مکه بیان کرد، به نمونه‌هایی از افتخارات و شرافت‌هایی اشاره کرد که از قرابت با رسول خدا(ص) به آن‌ها منسوب بود. شرافت و بزرگی‌هایی که تنها به اهل بیت(ع) تعلق داشت. حضرت علی بن‌الحسین(ع)، در این خطبه تنها به سه نوع از شرافت و امتیاز رسول خدا(ص) اشاره می‌کند که حول سه محور کعبه و حج، معراج و وحی است. 

از شرافت و افتخار پیامبر(ص) درباره کعبه و حج آغاز می‌کند و می‌گوید: «من فرزند کسی هستم که رکن حجرالاسود را با ردا حمل کرد و با مقبولیت، محبوبیت، خردمندی و حکمتی که داشت غائله و جنگ میان قبائل را به خیر و سازگاری ختم کرد. من فرزند بهترین کسی هستم که لباس(احرام) بر تن کرد! من فرزند بهترین کسی هستم که پیاده و پابرهنه حج کرد!، من فرزند بهترین کسی هستم که طواف کرد و سعی به جای آورد! من فرزند بهترین کسی هستم که حج گزارد و لبیک گفت».

همانگونه که ملاحظه می‌فرمایید، به جز مورد نخست، یعنی بر جای نهادن حجرالاسود که تنها درباره پیامبر خدا(ص) مصداق پیدا می‌کرد، سایر امتیازات و افتخارات پیامبر(ص) درباره حج را با بکارگیری کلمه خیر، با دیگر مسلمانان متمایز و ممتاز کرد!

سپس، به معراج پیامبر(ص) اشاره کرد و افتخاراتی را در این باره ذکر کرد که منحصراً به پیامبر خدا( ص) اختصاص داشت. «من فرزند کسی هستم که او را با «براق» به آسمان بردند، من فرزند کسی هستم که او را از مسجدالحرام تا مسجدالاقصی سیر دادند!، من فرزند کسی هستم که جبرائیل او را تا سدرةالمنتهی بدرقه کرد، من فرزند کسی هستم که نزدیک آمد پس نزدیکتر آمد، پس به اندازه دو کمان یا نزدیکتر(از آن) شد! یعنی مقام قرب او به خداوند آن‌قدر نزدیک بود که احدی از فرشتگان مقرب الهی نیز توان همراهی او را نداشتند! من فرزند کسی هستم که فرشتگان آسمان با او نماز گزاردند!».

سپس، به نزول وحی به عنوان دیگر امتیاز و شرافت انحصاری پیامبر(ص) اشاره کردند و فرمودند: «من فرزند کسی هستم که خداوند به او وحی کرد آنچه را که وحی کردنی بود!، آری! من فرزند محمد برگزیده خداوند هستم!» امام سجاد(ع) در بیان همه شرافت و بزرگی‌ها مزبور خود را فرزند این شرافت‌ها ذکر می‌کند تا اهل شام را آگاه کند که چگونه می‌توانید به محمد مصطفی(ص) افتخار کنید و خود را از امت او بدانید؛ در حالی که فرزند او را به اسارت گرفتید؟!!»