آیه «مباهله» (آل عمران:61) از مهمترین ادله قرآنی، در خصوص فضیلت و برتری اهل بیت(ع) محسوب میشود. مفسران و دانشمندان مذهب اهل بیت(ع) و اهل سنت در طول تاریخ درباره این آیه بحثهای مختلفی را انجام دادهاند. در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع، آیه «مباهله» بهصورت تطبیقی از دیدگاه فریقین بررسی و به شبهات، ابهامات و سؤالات مربوط پاسخ داده شده است.
نکته حائز اهمیت این است که از ظاهر آیه «مباهله» نمیتوان برای ولایت و رهبری اهل بیت(ع) استفاده کرد، چون ظاهر این آیه شریفه صرفاً فضیلت و برتری اهل بیت(ع) را بیان میکند، اما با توجه به معنا و مفهوم آیه و مقایسه مصادیق آن با دیگران، میتوان از آن برای ولایت و رهبری اهل بیت(ع) نیز استفاده کرد.
آیه مباهله، آیه 61 از سوره مبارکه آل عمران است که دارای 200 آیه است و از سورههای مدنی به حساب میآید. در این سوره مبارکه از معارف بلند اسلامی، دستورهای جاوید دینی و برخی سرگذشتها سخن به میان آمده است. خداوند متعال در آیه مباهله چنین میفرماید: إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِنْدَ اللَّهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ. الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرِينَ. فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ؛ «همانا مثل عیسی در نزد خدا، همچون مثل آدم است که او را از خاک آفرید و سپس به او فرمود: «موجود باش!» او هم فوراً موجود شد، بنابراین ولادت مسیح بدون پدر، هرگز دلیل بر الوهیت او نیست. اینها حقیقتی است از جانب پروردگار تو، بنابراین از تردیدکنندگان مباش. هرگاه بعد از علم و دانشی که درباره عیسی مسیح به تو رسیده، باز کسانی با تو به ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت کنیم و شما هم زنان خود را، ما نفوس خود را دعوت کنیم، شما هم نفوس خود را و آنگاه مباهله کنیم و لعنت خداوند را بر دروغگویان قرار دهیم.
همانگونه که ملاحظه میشود، در این آیه، سخن از «مباهله» میرود که تبیین و توضیح این کلمه بسیار مناسب و ضروری است.
«مباهله» واژهای عربی است و معنای آن رها کردن و قید و بندی را از چیزی برداشتن است. یکی از معانی آن به حال خود گذاشتن حیوان ماده است تا بدینوسیله نوزادش بتواند به راحتی شیر بنوشد. در زبان عربی به این حیوان ماده «باهل» گفته میشود. همچنین این کلمه به معنای لعنت کردن نیز آمده است. اما این واژه در اصطلاح به معنای نفرین کردن دو نفر یا دو گروه به یکدیگر است، بهگونهای که افرادی که درباره مسئله مهم دینی، مذهبی و... با یکدیگر گفتوگو و اختلاف دارند، در یکجا جمع شوند و به درگاه الهی تضرع کنند و از خداوند بخواهند که فرد دروغگو یا ظالم را رسوا سازد و یا بر او عذابی نازل کند.
روایات مربوط به شأن نزول آیه مباهله متعدد و کمی متفاوت است که در اینجا به نقل یکی از آنها اکتفا میکنیم: هیئتی از مسیحیان منطقه نجران در شهر مدینه، خدمت پیامبر اسلام(ص) رسیدند و چنین گفتند: آیا فرزندی را که بدون پدر به دنیا آمده باشد، دیدهاید؟ خداوند متعال در جواب سؤال آنها، آیه 59 (ان مثل عیسی عندالله...) از سوره آل عمران را نازل فرمود و به آنها اعلام کرد که عیسی(ع) همانند حضرت آدم(ع) است که بدون پدر و مادر به وجود آمد. وقتی که هیئت مسیحی بر جهل و ادعای خود اصرار ورزیدند، پیامبر اسلام(ص) بر اساس دستور الهی آنها را به مباهله فراخواند. آنها تا فردای آن روز از پیامبر(ص) مهلت درخواستند. اسقف اعظم روحانی بزرگ هیئت مسیحی به آنها چنین گفت: شما فردا به محمد(ص) نگاه کنید. اگر برای مباهله با فرزندان و اهل خود آمد، از مباهله با او بترسید و اگر با اصحاب خود آمد، با او مباهله کنید، زیرا در این صورت چیزی در بساط ندارند.
فردای آن روز پیامبر اکرم(ص) همراه علیبن ابی طالب، حسن و حسین و فاطمه آمد. آن حضرت(ص) دست علیبن ابی طالب را گرفته بود، حسن و حسین در پیش روی او راه میرفتند و حضرت فاطمه(س) پشت سر آن حضرت(ص) بود.
هیئت مسیحی نیز در حالی آمدند که اسقف اعظم آنها پیشاپیششان بود. هنگامیکه او پیامبر اسلام(ص) را با آن چند نفر دید، درباره آنها سؤال کرد به او گفتند که پسر عمو و داماد او و محبوبترین مردم نزد اوست و این دو پسر، فرزندان دختری او از علی(ع) هستند و آن بانوی جوان، دخترش فاطمه(ع) است که عزیزترین مردم نزد او و نزدیکترین افراد به قلب اوست....
در این هنگام هیئت مسیحی از مباهله امتناع ورزید و اسقف اعظم مسیحیان به پیامبر اسلام(ص) گفت: یا اباالقاسم! ما با تو مباهله نمیکنیم، بلکه مصالحه میکنیم و پیامبر اسلام(ص) نیز با آنها بر پرداخت جزیه مصالحه کرد.
در روایتی آمده است که اسقف آنها گفت: «من صورتهایی را میبینم که اگر از خدا تقاضا کنند که کوهها را از جا برکند، چنین خواهد کرد. هرگز با آنها مباهله نکنید که هلاک خواهید شد و یک مسیحی تا روز قیامت بر روی زمین باقی نخواهد ماند.»
منبع:
hawzah.net
انتهای پیام