معلمی که جامعه به او نیاز داشت + فیلم

علی شريعتی در دوم آذرماه ۱۳۱۲ در دهكده مزينان از توابع سبزوار در كنار كوير به‌دنيا آمد. دوران دبستان و دبيرستان را در مدرسه ابن يمين مشهد گذراند و از سال نهم وارد دانشسرای مقدماتی شد. دو سال در اطراف مشهد به آموزگاری پرداخت و ضمن تدريس موفق به اخذ ديپلم و ليسانس شد. شريعتی در جريان مبارزات انقلابی خود همراه بسياری ديگر در سال ۱۳۳۶ در مشهد دستگير و به تهران اعزام شد. پس از ترک زندان تحصيل را ادامه داد و بالاخره در سال ۱۳۳۸ عازم فرانسه شد.

در فرانسه با نويسندگان بزرگی آشنا و فلسفه غربی و علم جامعه شناختی آموخت. پس از پايان تحصيلات و كسب دكترا در جامعه‌شناسی و تاريخ اسلام از دانشگاه سوربن به سوی وطن حركت كرد. پس از پنج سال تحصيل و آموختن و فعاليت سياسی، در اروپا، بازگشت به فضای راكد و بسته جامعه ايران و آن هم تدريس در دبيرستان بسيار رنج‌آور بود، سال بعد، وی پس از قبولی در امتحان به‌عنوان كارشناس كتب درسی به تهران منتقل شد و با آقايان برقعی و باهنر و دكتر بهشتی كه از مسئولان بررسی كتب دينی بودند، همكاری كرد.

از سال ۱۳۴۵ او به استاديار رشته تاريخ در دانشكده مشهد استخدام شد. چاپ كتاب اسلام‌شناسی و موفقيت درس‌های دكتر علی شريعتی در دانشكده مشهد و ايراد سخنرانی‌های او در حسينيه ارشاد در تهران موجب شد كه دانشكده‌های ديگر ايران از او تقاضای سخنرانی كنند، اين سخنرانی‌ها از نيمه دوم سال ۱۳۴۷ آغاز شد. مجموعه اين فعاليت‌ها مسئولان دانشگاه را بر آن داشت كه ارتباط او با دانشجويان را قطع كنند و به كلاس‌های وی كه در واقع به جلسات سياسی ـ فرهنگی بيشتر شباهت داشت، خاتمه دهند.

در پی اين كشمكش‌ها و دستور شفاهی ساواک به دانشگاه مشهد كلاس‌های درس او، از مهرماه ۱۳۵۰، رسماً تعطيل شد.در دورانی كه مجبور به خانه نشينی بود؛ فرصت يافت تا به فرزندانش توجه بيشتری كند. در سال ۵۵، با فرستادن پسرش (احسان) به خارج از كشور فرصت يافت تا مقدمات برنامه هجرت خود را فراهم كند. دكتر شريعتی نهايتاً در روز ۲۶ ارديبهشت سال ۱۳۵۶ از ايران، به مقصد بلژيک هجرت كرد و پس از اقامتی سه روزه در بروكسل عازم انگلستان شد و در منزل يكی از بستگان نزديک همسر خود اقامت گزيد و پس از گذشت يک ماه در ۲۹ خرداد همان سال به نحو مشكوک درگذشت.

امرعلی گل محمدی - ایکنای آذربایجان شرقی