محمدحسین لطیفی، سالها قبل با ساخت فیلم سینمایی «روز سوم» تسلط خود را در امر کارگردانی نشان داد اما مدتها بود دیگر چنان کار با قدرتی را جلوی دوربین نبرده بود تا اینکه در جشنواره امسال شاهد یک فیلم خوب از این فیلمساز بودیم. در این فیلم که «غریب» نام دارد، لطیفی، گوشهای از زندگی شهید بروجردی را روایت میکند.
داستان
«غریب»، روایتگر بخشی از زندگی شهید محمد بروجردی است. در این اثر سینمایی به فعالیتهای مسیح کردستان (بروجردی) توجه میشود. شهید بروجردی در سال ۶۰ توانست غائله ضد انقلاب را در کردستان به پایان رساند. قصه فیلم از گرههای خوبی سود برده و شخصیتها به هیچ وجه کلیشه نیستند. برای مثال تصویرسازی از شهید بروجردی برخلاف بسیاری از کارهای رایج دفاع مقدس که غلو شده، چهرهای کاملاً باورپذیر دارد.
همچنین در فیلمنامه درباره شخصیتهای منفی نیز خوب کار شده است. جنس روایت قصه نیز زیباییهای خاص خود را دارد، به ویژه سکانس آغازین فیلم که با یک فلش بک به گذشته رقم میخورد. نکته بعد به روند قصهگویی فیلم مربوط میشود. داستان بهواسطه تعدد شخصیت، شتاب دارد برای همین تماشای فیلم در زمانی دو ساعته خستهکننده نیست.
ساختار
در بحث کارگردانی باید نمره بسیار خوبی به لطیفی در این فیلم داد. صحنههای اکشن خوب از کار درآمده است. بازی بازیگران از استانداردهای بالایی بهره میبرد، همچنین میزانسن و دکوپاژ لطیفی، خاطره «روز سوم» را در ذهن زنده میکند. درباره بازیهای فیلم هم باید گفت بابک حمیدیان یکی از بهترین نقشآفرینیهای خود را در «غریب» انجام داده است. در ضمن مهران احمدی با این اثر سینمایی از کلیشههای رایج گذشته، دور شده است.
ریتم فیلم یکی دیگر از امتیازات فیلم است البته به کارگردان پیشنهاد میشود برای اکران عمومی کمی از زمان فیلم بکاهد، تماشاگران شاید از زمان فیلم خسته شوند. برخی خطاهای تصویری، نیز در فیلم وجود دارد که حتماً لطیفی آنها را از فیلم بیرون خواهد کشید.
جلوههای ویژه «غریب» یکی دیگر از اتفاقات منحصربهفرد این اثر سینمایی به حساب میآید، همچنین فیلمبرداری قریب به همراه صداگذاری نمره خوبی میگیرد. این کار مطمئناً در چند بخش کاندیداهای دریافت سیمرغ خواهد بود.
محتوا
مطمئناً فیلمی که موضوع شهید بروجردی باشد، مضمون خوبی خواهد دارد اما نکته مهم اینجاست چگونه این مضمون را نشان میدهید؟ در فیلم، تصویری که از شهید بروجردی میبینیم به هیچ وجه آن چیزی نیست که حداقل در کارهای تلویزیونی مشاهده میشود. در «غریب» شهید بروجردی ادعای به دینداری ندارد حتی تلاش نمیکند کارهای فرشتهوار انجام دهد، برای همین آنچه در کار دیده میشود بر دل و جان مخاطب میشیند.
نکته دیگر به قهرمانسازی مطلوب فیلم برمیگردد. در آثار سینمایی ما نیاز داریم قهرمانانمان قابل باور باشند وگرنه اگر بخواهیم قهرمانسازی غیر واقعی داشته باشیم، تنها این ژانر را نابود کردهایم اما «غریب» توانسته تصویرسازی درستی از موضوع داشته باشد.
انتهای پیام