شهدا تخریب‌نشدنی هستند

به گزارش خبرنگار ایکنا، در حاشیه چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر نشست خبری فیلم سینمایی «اتاقک گلی» با حضور؛ داوود صبوری تهیه‌کننده، محمدعلی عسکری کارگردان، پدرام کریمی نویسنده، حسن نجفی مدیر جلوه‌‌های ویژه بصری، محسن خدابخشی طراح صحنه و فاطمه صفری طراح لباس 19 بهمن در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) برگزار شد.

در ابتدای جلسه داوود صبوری تهیه‌کننده فیلم گفت: من دیشب آنقدر که استرس داشتم، خواب به چشمانم نیامد و فکر می‌کردم خانواد‌های شهدا می‌آیند و چه نگاهی به فیلم دارند. در جنگ باید در لحظه تصمیم گرفت و اقدام کرد. در فیلم شاید نباید بسیار دیالوگ داشت، اما در صحنه و جنگ باید آنقدر دیالوگ شود تا مخاطبان قانع شوند. ما سعی کردیم موضوع مورد نظر را انعکاس دهیم.

وی ادامه داد: یک فیلم اجتماعی در حداقلی‌ترین شرایط با یک تک بازیگر زیر ۱۵ میلیارد تمام نمی‌شود. من یک قرارداد ناهار و شام با ۴۵ هزار تومان بستم، اما ظرف سه ماه ۹۵ هزار تومان شد. یقیناً فیلم‌های دفاع مقدسی به دلیل فضای معنوی نیاز دارد، هزینه‌ها به درستی صورت گیرد. من تمام تلاشم را کردم که از ظرفیت استان کرمانشاه بهره بگیرم. به جرئت می‌توانم بگویم این پروداکشن، در نقطه مرزی کشور، با حدود ۷۵ دستگاه ادوات جنگی در تاریخ دفاع مقدس بی‌سابقه است. همچنین این ارزان‌ترین فیلمی بوده است که ساخته‌ام. من این کار را با لطف موزه دفاع مقدس که زیرمجموعه بنیاد حفظ آثار است، شروع کردم. بعد دوستان گفتند که باید مشارکت بیاورم. بنیاد روایت فتح ادوات مختلفی را در اختیار ما گذاشت و من هم از آن‌ها خواهش کردم که از ما پول نگیرند.

حرف‌هایم را در فیلم زده‌ام

محمدعلی عسکری بیان کرد: هرگونه صحبتی در حال حاضر پیوستی از حرف‌های من به فیلم است. معتقدم فیلم جای خود را مثل رود باز می‌کند. در اسفندماه سال گذشته پس از چند ماه به نسخه اولیه فیلمنامه رسیدیم. من به دعوت تهیه‌کننده فیلم پذیرفتم که این فیلم را با وجود سختی‌هایش کار کنم. ولیکن در حوزه سینما هر کاری در حوزه دستیاری داشتم، پروداکشن سنگینی داشتند و این باعث شد سمت چنین کارهایی بروم. البته بیگ پروداکشن بودن دلیل بر فیلم خوب بودن نیست، اما علاقه من در این حوزه است.

کارگردان «اتاقک گلی» درباره قهرمان در فیلم عنوان کرد: قهرمان باید در این دسته از فیلم‌ها باشد، اما قهرمانی که از جنس مردم است. ما گاهی قهرمان‌های دست نیافتی را می‌بینیم. اینجا همه تلاش اینگونه بود که «شاهو» که قهرمان قصه است به اندازه خودش فعالیت قهرمانانه انجام می‌دهد. جنگ مقوله‌ای است که بشر همواره با آن درگیر بوده است در حالی که دوست دارد در آرامش باشد. ما خواستیم در این فضا قهرمانی داشته باشیم که همانطور که گفتم از میان مردم باشد. همچنین درباره رنگ و تنوع شخصیت هم کار شد.

عسکری افزود: «شاهو»  تلاش می‌کند اهالی روستا را نجات دهد و بعد تلاش می‌کند وحدتی را ایجاد کند. ما تلاش کردیم که هیچ چهره مثبتی از منافقان نمایش ندهیم. در ضمن درباره پایان فیلم هم باید بگویم ما پایان‌های مختلفی برای فیلم در نظر گرفتیم، اما ارکان اصلی فیلم تصمیم گرفتند که به این پایان‌بندی برسیم. تلفیق صحنه‌های حماسی و تغزلی نگاه ما بوده است.

وی درباره نمایش صحنه‌های خشونت در فیلم بیان کرد: مگر می‌شود خشونت را در جنگ نشان نداد. اگر این اتفاق نیفتد، خشونت جنگ در نمی‌آید. فکر می‌کنم اگر خشونت به میزان کافی نباشد، اصلا فیلم باورپذیر نمی‌شود.

حضور قومیت‌ها

نویسنده فیلم نیز در این جلسه تاکید کرد: روزهای اول که با تهیه‌کننده صحبت می‌کردیم، تاکید داشتیم که یک کارگاه قالیبافی در فیلم باشد و مفهوم گره‌ها را در اتحاد برساند. خواستیم بگوییم این اتحاد، ایران را می‌سازد. یک نفر از من پرسید چه زمانی این فیلم را ساخته‌ایم و نظرش این بود به وقایع امروز می‌خورد، اما این مفاهیم ابدی و ازلی است. ما دوست داشتیم داستان را از دوکوهه آغاز می‌کردیم اما بسیاری قومیت‌ها در آن منطقه حضور داشتند و این هم برای ما جالب بود که آن را نشان دهیم.

کریمی ادامه داد: اگر می‌خواستیم کاری را که منافقین کردند، در فیلم نمایش دهیم، اصلا قابل پخش نبود، پس تعدیل کردیم تا بتوان نمایش داد. آنها چشم یک شهید را درآورده بودند یا کارهای بدتر که نمی‌شد، نشان داد. ما نمونه‌های داشتیم که دوربین سمت منافقان می‌رود و اینها برای مخاطبان سمپات می‌شود، اما ما نمی‌خواستیم اینگونه شود.

وی درباره اینکه چقدر فیلمنامه با واقعیت عملیات مرصاد نزدیک بوده است، گفت: سعی کردیم به واقعیت عملیات مرصاد وفادار باشیم. سعید غلامعلی رجبی همان ابتدای ماجرا در واقعیت شهید می‌شوند ولی ما دوست داشتیم به ایشان بیشتر بپردازیم.

کریمی با بیان اینکه علاوه بر فعالیت در حوزه اجرا، در فیلمنامه‌نویسی نیز فعالیت دارد مطرح کرد: کار اصلی من فیلمنامه‌نویسی است که البته براساس رشته‌ام باید نمایشنامه‌نویسی باشم، اما چون پول ندارد سمت سینما آمده‌ام (می‌خندد) وگرنه حوزه اصلی‌تر کاری من اجراست.

در انتهای این جلسه کارگردان درباره نگرانی از اینکه فیلمش همانطور که خواسته نمایش داده شده و تخریب نشده است؟ گفت: فیلم من مربوط به شهداست. شهدا هیچگاه تخریب نمی‌شوند. فیلم مربوط به عطا بحیرایی یا شهیدان مظفر، غلامعلی رجبی است. هیچ نگرانی نداریم و باز هم از این آثار خواهیم ساخت.