به گزارش ایکنا، درسگفتار «خدا به روایت خدا» از ۱۹ تیر به صورت هفتگی با کلام محمدمهدی حقگویان، حافظ کل قرآن، در ۱۰ قسمت حدوداً پنجدقیقهای منتشر شده است. در ادامه متن و فیلم سومین قسمت این درسگفتار با عنوان «امیدوارکنندهترین آیه قرآن» از نظرتان میگذرد.
بسمالله الرحمن الرحیم
شاید برای برخی سؤال پیش بیاید که اگر به سمت خدا فرار نکنیم چه میشود؟ اگر کسی به سمت غیرخدا و به سمت دنیا و زینتهایش فرار کرد چه میشود؟
وقتی ما به یک آیه عمل نکنیم، داریم آن آیه را تکذیب میکنیم، چون اگر کسی آیهای را تصدیق کند، قطعاً به سمت آن میرود. چگونه ممکن است ما به سمت آیهای نرویم و آن را تکذیب هم نکرده باشیم.
آیهای در سوره مبارکه آل عمران میفرماید: «كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ؛ آنهایی که آیات ما را تکذیب کردند خداوند متعال آنها را میگیرد.» چگونه وقتی یک کودک فرار میکند و پدر و مادر میبینند که آن کودک به جای خطرناکی رفته است، به دنبال او میروند تا پیدایش کنند. خدا میگوید: «كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ»؛ به سمت من نیامدید تا هدایتتان کنم؟ آیه من را تکذیب کردید؟ پس شما را در قیامت خواهم گرفت، لذا خدا نسبت به اعمالمان ما را اخذ میکند. جالب است نمیفرماید: «فاخذهم بالاعمالهم»، بلکه میگوید: «فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ». بنابراین نمیتوانیم از حکومت خدا فرار کنیم؛ «و لا یُمكِنُ الفرارُ مِنْ حكومَتِكَ».
شاید برای برخی سؤال باشد که آیا واقعاً خدا اینگونه است و اگر به چیزی که امر فرموده است عمل نکنیم، خدا در دنیا یا قیامت به هر نحوی که بخواهد عذاب میکند؟
یکی از آیاتی که خداوند متعال در قرآن به قطعیترین شکل ممکن وعده مغفرت داده و میتوان گفت که امیدوارکنندهترین آیه قرآن محسوب میشود، آیهای در سوره مبارکه زمر است. آنجا که میفرماید: «قُلْ يَا عِبَادِی الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ»؛ خدا به پیامبر امر میکند که به «بندگان» من بگو این تعبیر را نگاه کنید که چقدر با ملاطفت و مهربانی است.
خدا نمیگوید بروید به مردم یا به دشمنان و کافران و هر کسی که در غیر راه من است، بگویید، بلکه میگوید به «بندگان» من بگویید؛ به آنهایی که بر خودشان ظلم و زیادهروی کردند. به آنها بگو من امر کردم، اما گوش ندادند، «لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ»؛ از رحمت من ناامید نشوند.
خدا یک خط قرمز دارد و آن هم ناامید شدن از اوست؛ میدانید چرا این خط قرمز خداست؟ چون ناامید شدن معادل انکار خداست. کسی که از رحمت خدا ناامید میشود، عملاً خدا را انکار میکند. خداوند در آیهای از سوره مبارکه یوسف آمده است: «إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ»؛ ناامیدی از خداوند کار کسی است که کافر به خدا و منکرش شده است.
جالب است خدا وقتی میفرماید: «لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ»؛ از رحمت خدا ناامید نشوید، یک وعده قطعی به ما میدهد که میتوان گفت کمتر آیهای در قرآن هست که اینقدر در آن تأکید شده باشد. آنجا که میفرماید: «إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا». در این آیه تمام عبارات معنای تأکید دارند، از جمله «إِنَّ» و فعل مضارع که دلالت بر استمرار دارد. وقتی میفرماید: «يَغْفِرُ»؛ یعنی خدا پیوسته میآمرزد. کلمه «الذُّنُوبَ» جمع است و الف و لام ابتدای آن معنای تأکید دارد.
کلمه «جَمِيعًا»، که بعد از یغفر آمده است، تأکید میکند بر بخشیدن همه و همه گناهان و کاستیهایی که شما در زندگی به خرج دادهاید و کوتاهیهای که در برابر خدا کردهاید. سپس میفرماید: «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ». تنها بسیار آمرزنده و مهربانی که هست اوست. فقط اوست که اینگونه میآمرزد و به بندگان مهر میورزد. خدا یک امر دیگر میکند و میگوید من میآمرزم و از رحمتم ناامید نشوید: «وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ».
انتهای پیام