به گزارش ایکنا از فارس، حجتالاسلام والمسلمین علیرضا حدائق، مدیر عامل بنیاد مهدی موعود(عج) فارس بامداد امروز، 11 تیرماه در سلسله سخنرانیهای مجازی خود با عنوان «سبک زندگی مهدوی» به حدیثی از صاحبالزمان(عج) اشاره کرد و گفت: آن حضرت فرمودند «وَعَلى مَرْضَى الْمُسْلِمينَ بِالشِّفاءِ وَالرّاحَةِ» ما، دعای به بیماران را فراموش نکنیم و از خداوند تقاضا کنیم که تمامی بیماران را بهبودی و عافیت و راحتی از مریضی و رنج عنایت کند.
وی افزود: البته بعضی از بزرگان این را هم میگویند که وقتی بیماری، از وجودِ این فرد رها نمیشود، راحتیِ این فرد، در رفتنِ اوست. بعضی اوقات افرادی میآیند میگویند: فلان بیمار در کُما به سر میبرد، مدتهاست هم خودش در حال رنج است و هم اطرافیان او در حال رنج است، میگویم: این دعای امام زمان(عج) را بگویید: «وَعَلى مَرْضَى الْمُسْلِمينَ بِالشِّفاءِ وَالرّاحَةِ». بگوییم: «اللهم اِشفهُ بِشِفاء و الرّاحة: خدایا، درمان کن او را به شِفا و راحتی» که اگر مصلحت است بهبودی و تندرستی و اگر مصلحت نیست و این مریض در این وضع سخت رنج میکشد، از این درد و رنج دنیایی نجات یابد و رهایی پیدا کند.
حدائق با بیان اینکه یکی از نکات حائز اهمیت در روایات این است که بسیار توصیه شده عیادت مریض را فراموش نکنیم، گفت: در سخنی رسول خدا(ص) میفرماید: «عُودُوا المَريضَ» به عیادت بیماران بروید. «وَ اتَّبِعُوا الجَنائِزَ» در تشییعجنازه شرکت کنید. «تُذَكِّركُمُ الآخِرَةَ» این دو مطلب، آخرت را برای شما تذکر میدهد. یعنی وقتی میبینیم عزیزی، بیمار شده و در بستر بیماری افتاده، یا عزیزی را در تابوت، به سمت قبرستان دارند تشییع میکنند، ما را به این نکته وامیدارد که این سلامتی، برای تو هم پایدار نخواهد بود و این عمر و زندگی هم برای تو ماندنی نخواهد بود. شما هم، روزی خواهی رفت. چهبسا سلامتی شما هم روزی بیمار خواهی شد. امروز، این در تخت بیماری و بر روی بستر بیماری قرار گرفته، چهبسا فردا، انسانهای سالمِ دیگری که آنها هم همین مسیر را و همین روش برای آنها رقم بخورد و اتفاق بیفتد لذا علتی که در تشییع جنازه و عیادت مریض تأکید شده، اینها یک بیداری در انسانها ایجاد میکند و آخرتنگری است.
مسئول حوزه علمیه منصوریه شیراز بیان کرد: در خودِ بیماری، توصیه شده است که مریض، بیماریِ خود را نباید از پزشک پنهان کند. علی(ع) میفرماید: «مَن كَتَمَ الأطِبّاءَ مَرَضَهُ خانَ بَدَنَهُ» اگر بیماری، دردِ خود را و مرضِ خود را از پزشک و طبیب پنهان کرد، به خودش خیانت کرده. قطعاً بیمار، برای پیمودن مراحل درمان، باید درد و بیماری خود را به پزشک معالج خود در میان بگذارد. اینجا نباید پنهانکاری شود.
وی گفت: اما نقطه مقابل، این دو روایت را من عرض کردم چون بعضی از افراد میگفتند از این دو نوع روایت، یک تغایری به ذهن خطور میکند. آنجایی که گفتهاند بیماری را مپوشانید و پنهان نکنید، نسبت به پزشک است و طبیب معالج. اما در سخنی دیگر از رسول خدا(ص) داریم که پیامبر میفرماید: «أربَعٌ مِن كُنوزِ الجَنّةِ» چهار چیز است که اینها از سرمایههای بهشت و ثروتها و گنجهای بهشتی است. نخست پنهان کردن. رسولالله(ص) میفرماید: «كِتمانُ الفاقَةِ» یکی اینکه انسان تهیدستی خودش را کتمان کند وبه هر کسی نگوید: ما نیاز داریم، گرفتاریم و ... آبروی خود را نزد هر کس و ناکسی نریزد. این خیلی ارزشمند است. جایی هم اگر میخواهد خرجِ آبرو کند، جایی باشد که آبروداری کنند. «كِتمانُ الفاقَةِ».
حدائق ادامه داد: دوم، «و كِتمانُ الصَّدَقَةِ» صدقه دادن را پنهان کنید. صدقاتتان را برملا نکنید. چون هرچه صدقه، پنهانیتر اتفاق بیفتد، پاداش و ثوابی بیشتر دارد و اگر صدقهگیرنده، نفهمد که صدقهدهنده کیست، بهتر است. یا خودِ این صدقهدهنده با دست راست میدهد، دستِ چپ او متوجه نشود. یعنی اینقدر مخفی. یا صدقه در شبِ تاریک خیلی تأکید شد.
عضو جامعه روحانیت شیراز اضافه کرد: سوم، «و كِتمانُ المُصيبَةِ». مصیبتها را هم پنهان کنیم. گاهی اوقات برخیها دور هم نشسته و شروع میکنند از مصائب و سختیهایشان و نداشتنها سخن گفتن. از ظرفیتهای خالیِ زندگیشان میگویند اما از ظرفیتهای پرِ زندگی، سخن نمیگویند. این هم پسندیده نیست. کسانی که این روحیه را دارند که مصیبتهایشان را پنهان میکنند، سرمایههای بهشتی در انتظار آنهاست.
وی افزود: چهارم، «و كِتمانُ الوَجَعِ» کتمان درد. درد را باید برای طبیب گفت اما برای دیگران اظهار درد نکنیم که ما درد داریم، ما فلان بیماری داریم. این توفیق بزرگی است که انسان، اگر درد هم دارد، دیگران را هم در این دردِ خودش شریک نکند. متأسفانه بعضیها را میبینیم که همینکه مینشینند، شروع میکنند از دردهای خودشان گفتن، از تلخیهای زندگی سخنگفتن و از شیرینیها و سلامتیها و خوشیهای خودش، حرفی نمیزند.
حدائق به بیماران توصیه کرد که به این حدیثِ شریف نبوی هم توجه داشته باشند. این هم یک موهبت دیگر الهی است که پیامبر(ص) میفرماید پنج دعاست که خدا اینها را مستجاب میکند. یکی «دَعْوَةُ الْمَظْلُومِ حَتّى يُنْتَصَرُ» دعای شخص مظلوم، تا یاری نشده، مستجاب است. « وَدَعْوَةُ الْحاجِّ حَتّى يَصْدُرَ» دعای شخص حاج، یعنی حاجیای که هنوز از حج برنگشته و در آن فضای معنوی حج و در آن سرزمین مقدس به سر میبرد و هنوز به آلودگیهای روزمره گرفتار نشده، دعای او مستجاب است. «ودَعوَةُ المُجاهِدِ حَتّى يَقفِلَ»: شخص مجاهدِ فیسبیلالله زمانی که در حال رزم است و جهاد، در همان حالتِ مبارزه و درگیری با دشمن، دعای او مستجاب است. «ودَعوَةُ المَريضِ حَتّى يَبرَأَ» دعای مریض، تا بهبودی پیدا نکرده است. شاهدِ عرضم اینجا بود. خدا یک فرصتی به بیمارها داده، در کنار آن فرصتهایی که عرض کردیم و آن، استجابت دعاست.
وی با بیان اینکه هم مریضها در حال بیماری، دیگران را دعا کنند و هم انسانهای سالم، در تماسشان با انسانهای مریض، تقاضای دعا کنند. به مریض بگویند: ما را دعا کن، برای خودت و برای جامعه و دیگران، دست به دعا بلند کن، گفت: پنجمین دعا، پیامبر(ص) فرمود: «وَ دَعوَةُ الأَخِ لِأَخيهِ بِظَهرِ الغَيبِ» دعایِ برادرِ دینی پشتِ سرِ برادرِ دینی و خواهرِ دینی، پشتِ سرِ خواهرِ دینی، بعد حضرت فرمود: «ثُمَّ قالَ: وأسرَعُ هذِهِ الدَّعَواتِ إجابَةً، دَعوَةُ الأَخِ لِأَخيهِ بِظَهرِ الغَيبِ» سریعترین دعاها در به اجابت رسیدن، دعای برادران و خواهران دینی، پشتِ سر یکدیگر است که، همدیگر را دعا کنیم. در خلوتمان، مسلمانها و مؤمنین را دعا کنیم.
انتهای پیام