انتقاد از بازگرداندن حجیت قرآن به یک قرائت خاص + صوت

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین علی نصیری، استاد درس خارج حوزه علمیه امروز، 22 آذرماه در ادامه مباحث خارج اصول، به نقش قرآن به عنوان منبع اجتهاد پرداخت و گفت: دیدگاه‌های مختلفی در مورد تحریف قرآن بیان شده که ما آن را رد کردیم؛ شخصی به نام محمد محمد عبداللطیف کتابی با عنوان «الفرقان فی تحریف القرآن» را نوشت که در مصر مطرود و کتابش مصادره شد.

نصیری با بیان اینکه برخی نسخ و انسا را عامل تحریف دانسته‌اند و یا روایات نادرستی از برخی در منابع اهل سنت ذکر شده که می‌خواهد تحریف را اثبات کند، افزود: امام علی(ع) مصحفی نوشت که دارای توضیحاتی در لابلای آیات داشت و وحی قرآنی و بیانی را با هم به صورت کامل نوشت و بعد از وفات حضرت قرآن را به صورت کامل جمع کردند؛ یکی از دلایلی که مدعیان تحریف روی آن خیلی تأکید دارند، جریان مصحف امام است.

بنیانگذار مؤسسه معارف وحی و خرد با انتقاد از اینکه کتابی از سوی یک حوزوی نوشته شده که رشته تخصصی او حقوق است و متأسفانه متن درسی حوزه هم شده است، افزود: وی در این کتاب با تعبیری که به کار برده گویا مؤید بحث تحریف با استناد به مصحف امام علی(ع) است و باز هم چاپ می‌شود؛ کار مهم امام این بود که قرآن را یکدست کرد. از برخی روایات بر می‌آید که در مصحف امام اسامی افراد بوده است و وقتی به مسجد نزد خلیفه وقت آورد، خلفا گفتند که فضایح ما در آن است، لذا قبول نداریم؛ وگرنه در مصحف امام، نظم قرآن به هم نخورد و تحریفی در کار نبود.

علت رد قرآن امام علی(ع) از سوی خلفا

نصیری اضافه کرد: خدا از اینکه در قرآن اسامی را بیاورد، ابا داشته، اما امام باید به عنوان سند این کار را می‌کرد و کردند، ولی خلفا چون بر ضد منافعشان بود، نپذیرفتند. اینکه امام چرا در دوره خودشان مصحفشان را رواج ندادند، باید به خطبه امام که در روضه کافی بیان شده، مراجعه کنید؛ به نظر بنده بالاترین و گسترده‌ترین تحریف دین را امام در این خطبه مورد توجه قرار داده و فرمودند که اگر من دست در بدعت‌ها ببرم، جز چندنفری همه از دور من پراکنده خواهند شد، به همین دلیل اذان را هم طبق سنت قبل ادامه داد.

استاد درس خارج حوزه علمیه ادامه داد: بسیاری از کسانی که دور امام بودند، حضرت را به عنوان امام قبول نداشتند، بلکه ایشان را صحابه برگزیده و فامیل پیامبر می‌دانستند. از امام علی(ع) نقل است که کسی «و طلح منضود» خواند، ولی امام فرمود «طلع» است، ولی تغییر ندادند؛ دسته‌ای روایات هم بیان شده که اگر قرآن آنطور که نازل شد، قرائت می‌شد، اسامی ما را در قرآن می‌یافتید. دسته‌ای روایات هم می‌گوید امام زمان که بیایند، قرآن را آن‌طور که نازل شد، آموزش خواهند داد.

تدوین و قرائت قرآن وحیانی است

نصیری با بیان اینکه تدوین و قرائت قرآن وحیانی و تحریف نشده است، اضافه کرد: اگر معتقد به قرائت وحیانی هستیم، اینکه علمای ما از علامه حلی و شیخ طوسی گرفته تا دوره معاصر حکم به جواز قرائات مختلف داده‌اند، از بیخ و بن اشتباه است؛ روایت داریم که «ان القرآن واحد و نزل من عند واحد»؛ آیا صراحت از این بیشتر که راه را بر هر اختلاف قرائت بسته است. همچنین امام ریشه اختلاف قرائت را در قرائت قراء برشمردند. طبق آیه 82 سوره نساء «أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا»؛ امام فرمودند که اگر قرآن از غیر خدا بود، تکثر داشت.

استاد حوزه علمیه افزود: فقها در مورد «یطهرن» می‌گویند اگر آن را به تشدید بخوانیم، باید حتماً غسل باشد و بعد همبستری، ولی اگر بدون تشدید خوانده شود، یعنی همبستری بدون غسل هم جایز است؛ اینجا نسبت دادن دو حکم متناقض به خداوند است که اصلاً درست نیست، لذا با فرمایش امام معصوم(ع) اصلاً جا نداشت کسانی مانند علامه مجلسی، فیض و محدث نوری، سخن از تحریف بیاورند.

انتقاد از رواج تعبیری غلط و فراگیر

نصیری با اشاره به قرائتی که به حفص منسوب است، افزود: بنده به شدت با این مسئله مخالف هستم که می‌گویند قرائت حفص از عاصم و عاصم از سلمی است و آن هم به امام علی می‌رسد و اهل سنت می‌گویند به عثمان؛ شأن قرآن را به کجا رسانده‌اند که قرائت قرآن را به یک نفر(حفص) بند کرده‌ایم؛ متأسفانه این موضوع را در دهان دانش‌آموزان و دانشجویان و طلاب انداخته‌اند؛ اینها را باید جمع کنیم؛ قرآن بر قرائت استوار است و حضرت بر اقراء و تعلیم و تحفیظ اهتمام زیادی داشتند.

استاد حوزه علیمه اضافه کرد: قرآن به یک نفر و دو نفر بسته نبود و در سینه مردم جا گرفت و فرهنگ عمومی مردم شد و در تمام دنیا تاکنون هم همین قرائت رواج دارد؛ و ائمه هم فرمودند: «اقرءوا کما یقرء الناس». روایات دیگری هم هست که امام زمان بیایند قرآن را تصدیق کرده، ولی همان بخش‌هایی که در مصحف امام علی به عنوان وحی بیانی بوده، تبیین خواهند کرد و گرنه چیزی به قرآن موجود اضافه نخواهد شد. ضمن اینکه واقعا اگر قرآن با همین توضیحات امام علی(ع) به دست مردم می‌رسید، مردم به راحتی به اسامی اهل بیت(ع) پی می‌بردند، گرچه الان هم وقتی می‌فرماید «و لقد کتبنا فی الزبور»، دال بر امام زمان است.