آیتالله محسن غرویان، استاد جامعةالمصطفی(ص)، در گفتوگو با ایکنا، به مناسبت فرارسیدن اربعین سید و سالار شهیدان(ع) گفت: عشق به امام حسین(ع) در ذات و جوهر وجودی همه ما مسلمین و شیعیان به خصوص ایرانیان نهفته و جدانشدنی است. حتی غیرمسلمین جهان هم به امام حسین(ع) علاقهمندند و در پیادهروی اربعین حضور دارند و در این شکی نیست؛ البته امسال بیماری کرونا جهان را تحت تأثیر قرار داده و حفظ جان امری ضروری است؛ لذا باید عقلایی بیندیشیم و راهحلی بیابیم.
غرویان با بیان اینکه دولتهای ایران و عراق اجتماعات را ممنوع کردهاند و این بیماری اکنون شیوع فراوانی دارد، افزود: اظهار ارادت به امام حسین(ع) در سال جدید باید به شکل دیگری باشد، همان طور که مراسم دهه محرم و صفر به شکل دیگری انجام شد و جهانیان برداشت خوبی از آن داشتند، اربعین هم باید جلوهای از شور و عشق حسینی باشد و با برگزاری مراسمی مانند زیارت اربعین در منازل و فضای مجازی عشق خود را به امام(ع) نشان دهیم.
استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: این کار نشان میدهد که مکتب عاشورا برای انسانها سلامتی و احترام قائل است و دشمنان نمیتوانند سوءاستفاده و مکتب عاشورا و امام را به خرافهپرستی متهم کنند؛ زیرا ممکن است برخی با کارهایشان این مکتب را زیر سؤال ببرند. همچنین، حضور نداشتن در پیادهروی اربعین نباید منجر به انعکاس نیافتن آن در سطح جهانی شود. افراد باید از حرکتهای نادرست، که منجر به مخدوش شدن جلوههای زیبایی اربعین میشود، خودداری کنند و بدانند که صبر برای نرفتن به این مراسم و پاسداشت آن به اشکال دیگر پاداش و اجر زیادی دارد. نرفتن به زیارت امام(ع) به معنای آن نیست که نمیتوان ارتباط روحی و معنوی با آن حضرت برقرار کرد، بلکه انسان دلشکستهتر میشود و بهتر میتواند به آن وجود عزیز ابراز علاقه و ارادت کند.
وی درباره اینکه گاه بیان میشود که مناسک اربعین نباید جلوه سیاسی به خود بگیرد و از طرفی کسانی هم میگویند که کنش اجتماعی هر انسانی که پیرو مکتبی است، خواه ناخواه سیاسی تلقی میشود. بیان کرد: باطن عشق به امام حسین(ع)، عاشورا و اربعین معنوی است و اگر واقعاً این معنویت محقق شود، خودبهخود آثار سیاسی و اجتماعی آن متبلور خواهد شد و به تعبیر طلبگی التزام به شیء التزام به لوازم آن شیء است.
استاد حوزه بیان کرد: اگر ملتزم به ارتباط عمیق دلی و قلبی به امام(ع) باشیم، آثار مذکور خودبهخود جلوهگر خواهد شد؛ نباید همه همّ و غمّ خودمان را در همین ظواهر سیاسی بدانیم؛ باید از ظاهر به باطن برسیم نه اینکه در ظاهر بمانیم و از باطن غفلت کنیم. ارتباط قلبی و معنوی اگر برقرار شود، آثار آن در طول زمان به شکل سیاسی و اجتماعی در مبارزه با ظلم و ستم و حفظ کرامت انسانها، اخلاق و ادب متجلی خواهد شد.
غرویان درباره اینکه برخی معتقدند ما نقش تمدنسازی اربعین را پررنگ جلوه میدهیم، در حالی که این قدر ظرفیت تمدنی ندارد. البته برخی نیز بر ظرفیت حداکثری اربعین در تمدنسازی اشاره دارند، گفت: تمدن براساس مدنیت است و مدنیت هم مفهومی اعتباری و انتزاعی است و آنچه به لحاظ فلسفی تمدن و جامعه را میسازد افراد هستند و ما از فرد به جامعه سیر میکنیم؛ بنابراین نقش اربعین را باید در ساخت تکتک افراد دید.
وی افزود: وقتی افراد منطبق بر ارزشهای فکری و تمدنی مانند ایثار و ازخودگذشتگی، گفتوگوی ادیانی و مذهبی و احترام به عقاید دیگران عمل کنند، خودبهخود اجزای جامعهسازی و تمدنسازی هم شکل خواهد گرفت؛ اربعین افراد را از جنبه فکری، اخلاقی و معنوی میسازد و آیندهنگری و امید به جامعه ایدهآل را ایجاد میکند و چنین افرادی میتوانند تمدنساز شوند و آثار این تمدن هم بروز میکند. نقش اربعین اول و بالذات در محوریت اخلاق و تربیت و تعمیق عشق و شور به امام حسین(ع) است و افراد در قالب ساختار اجتماعی میتوانند پایههای تمدن آینده بشری را بنا نهند و آن را استوار کنند.
انتهای پیام