اسفندماه سال گذشته بود که کشور ما نیز همانند سایر کشورهای جهان با بیماری واگیردار و ناشناختهای به نام کرونا مواجه شد و این بیماری مخوف و ناشناخته با خود اضطرابها و استرسهای فراوانی را برای مردم بهدنبال داشت که در این بین کودکان نیز از این دلهرهها و استرسها بینصیب نماندند حال ممکن است این استرس و ترس از کرونا از طرق والدین به کودک منتقل شده باشد یا از طریق برنامههای تلویزیونی و تاکیدات فراوان مسئولان بهداشتی بر لزوم درخانه ماندن و رعایت نکات بهداشتی، به هرحال شرایط کرونایی ایجاب میکرد که کودکان بهویژه دانشآموزان را بهطور مستقیم و یا غیر مستقیم با بیماری کرونا آشنا کرد.
با توجه به اینکه سالتحصیلی گذشته در بیشتر شهرها و حتی روستاها بهصورت غیرحضوری و مجازی و از طرق شبکه «شاد» تشکیل میشد خانوادهها با مشکلات زیادی مواجه نبودند و اینکه کودکان آنها در محط خانه و حضور دارند و به درس و کلاس و مدرسه میپردازند، خود بهنوعی آرامشی برای خود کودکان و والدین آنها بود.در این رابطه لیلا میررضایی در قالب یک مقاله، به بیان و معرفی نحوه برخورد والدین با کودکان در شرایط کرونایی پرداخته است.
شروع مدرسه یا سالتحصیلی جدید میتواند در بهترین زمان ممکن نیز استرسزا باشد چه برسد به آنکه همزمان شود با بحبوحه یک بیماری همهگیر جهانی، در چنین شرایطی کودکان ممکن است احساس اضطراب کنند و یا تمایلی به بازگشت به مدرسه نداشته باشند، بهویژه اینکه ماهها آموزش آنها در منزل بوده است.
امروزه که در برخی از شهرها شاهد تشکیل حضوری کلاسها هستیم و دانشآموزان در کلاسهای درس حضور مییابند نیاز است والدین آموزشهای لازم را به کودکان داشته باشند که یکیاز مهمترین نکاتی که باید مدنظر والدین باشد این است که به کودک خود آموزش دهند در زمان حضور در مدرسه مدام ماسک بر صورت داشته باشد و هیچگاه ماسک خود را با دوست و همکلاسی خود عوض نکند.همچنین ممکن است برای کودکان در مدرسه رعایت فاصله فیزیکی با دوستان و معلمهایشان دشوار باشد، والدینمیتوانید آنها را تشویق کنند تا به روشهای دیگری برای حفظ ارتباط و پیوند با دوستان و معلمهایشان فکر کنند.
والدین باید به کودکان اطمینان دهند که برای کمک به سلامت دانشآموزان و معلمان اقدامات ایمنی و بهداشتی وجود دارد و به آنها یادآوری کنند که با شستن دستها با صابون و سرفه یا عطسه در آرنجشان میتوانند از گسترش آلودگی و ویروس جلوگیری کنند.
والدین باید نکات مثبت را به کودکان یادآوری کنند، اینکه آنها میتوانند دوستان و معلمان خود را دوباره ببینند، البته اگر آنها بهصورت حضوری به کلاس بر میگردند و بهعلاوه اینکه به یادگیری موضوعات جدید ادامه دهند.
اگر برای کودکان ماسک زدن بهویژه هنگام دویدن و بازی کردن سخت است و آنها ناراحت و عصبی میشوند، والدین میتوانند به فرزندان خود اطمینان دهند که بسیاری از بزرگسالان در تلاشاند تا امنیت و سلامت خانواده شما را تأمین کنند، اما باید بداند که اهمیت دارد همه ما توصیههای بهداشتی را برای مراقبت از اعضای آسیبپذیر جامعه خود رعایت کنیم.
یکیاز بهترین روشها برای در امان نگهداشتن کودکان از کووید 19 و سایر بیماریها تشویق آنها به شستوشوی منظم دست است برای این کار نیازی به گفتگوهای دلهرهآور نیست والدین میتوانند این کار را با زمزمه ترانهها و شعرهای مورد علاقه کودکان به آنها آموزش دهند.
به کودکان آموزش دهید که گرچه ویروسها و آلودگیها نامرئی هستند میتوانند روی دستها بمانند، وقتی کودکان متوجه میشوند که به چه دلایلی باید دستهای خود را بشویند و احتمالاً این کار را ادامه میدهند و همچنین میتوانید به کودکان نشان دهید که چگونه سُرفه یا عطسهشان را با آرنج خود کنترل کنند و از آنها بخواهید که اگر احساس میکنند تب دارند، سرفه میکنند یا در تنفس مشکل دارند، به شما بگویند.
والیدن باید به کودکان خود پیشاپیش آگاهی دهند که ممکن است نیاز به تعطیلی مجدد مدارس وجود داشته باشد، این به آنها کمک میکند تا برای دوره انطباق با تغییرات پیشرو آماده شوند، همچنین مهم است که به آنها یادآوری کنیم که یادگیری میتواند در مدرسه و خانه و هر مکانی اتفاق بیفتد.
برای دانشآموزانی که به اینترنت دسترسی دارند، استفاده ایمن و نظارت شده از بازیهای آنلاین، رسانههای اجتماعی و گفتوگوهای ویدیویی میتواند فرصتهای خوبی را برای کودکان فراهم کند تا در زمان خانهنشینی با دوستان، والدین و اقوامشان در ارتباط باشند، با آنها بازی کنند و یاد بگیرند و همچنین میتوانید فرزندان خود را تشویق کنید تا نظرات و افکارشان را برای حمایت از افرادی که به کمک نیاز دارند در فضای آنلاین مطرح کنند.
شما میتوانید فرزندان خود را به استفاده از ابزارهای دیجیتالی که باعث تحرک فیزیکی و فعالیت بدنیشان میشود ترغیب کنید، مانند فیلمهای ورزشی آنلاین برای کودکان و بازیهای ویدیویی که به حرکت بدنی نیاز دارند.
والدین باید توجه داشته باشند آرامش داشتن و حضور فعال در مکالمه با کودکان بسیار مهم است، آنها را با دقت تحتنظر داشته باشید تا ببینید وضعیتشان چگونه است، احساسات آنها بهطور متناوب تغییر میکند و شما باید به آنها نشان دهید که این موضوع هیچ اشکالی ندارد.
هم در مدرسه و هم در منزل، مراقبان کودکان میتوانند آنها را مشغول فعالیتهای خلاقانه مانند بازی و نقاشی کرده و به آنها کمک کنند تا احساسات منفیای را که تجربه میکنند در یک محیط امن و مورد حمایت بیان کرده و درباره آن صحبت کنند چراکه این کار به کودکان کمک میکند تا روشهای مثبتی برای ابراز احساسات دشوار مانند خشم، ترس یا غم و اندوه پیدا کنند.
از آنجا که کودکان اغلب ادراک احساسی خود را در زندگی از بزرگسالان اطرافشان میگیرند، ازجمله والدین و معلمان، اهمیت دارد که بزرگسالان احساسات خود را به خوبی مدیریت کنند و آرامش خود را حفظ، به نگرانیهای کودکان گوش داده، با مهربانی صحبت و به آنها اطمینان خاطر دهند.
علاوهبر بررسی سلامت جسمی و وضعیت یادگیری کودک، هنگام بازگشت او به مدرسه باید علائم و نشانههای استرس و اضطراب را نیز در او زیر نظر داشته باشید چراکه ممکن است کووید 19 بر سلامت روان کودک شما تأثیر بگذارد، مهم است که نشان دهید و به او بگویید گاهی احساس فشارو اضطراب طبیعی بوده در زمان شک و تردید، همدلی و حمایت از یکدیگر، راهی برای رفع تردید است.
والدین باید فرزندان خود را با گفتوگوهای آزاد و صادقانه درباره نحوه ایمن ماندن در اینترنت آشنا کنند، با فرزندان خود در مورد اینکه با چه کسی و چگونه ارتباط برقرار میکنند گفتوگوی شفاف و صادقانه داشته باشید، اطمینان حاصل کنید که آنها ارزش و منزلت تعاملات مهربانانه و حمایتی را درک میکنند و این بدان معناست که ارتباطهای تبعیضآمیز یا نامناسب هرگز قابل قبول نیستند.
انتهای پیام