فرازی از دعای عرفه؛
نماهنگ | چگونه ناامید باشم در حالی که تو امید منی
خدای من! مرا از سیطره ذلت‌بار نفس نجات ده و پیش از آنکه خاک گور بر اندامم بنشیند، از شک و شرک رهایی‌ام بخش. خدای من! چگونه ناامید باشم در حالی که تو امید منی! چگونه سستی بگیرم، چگونه خواری پذیرم که تو تکیه‌گاه منی! ای آنکه کمال زیبایی و نورانیت خویش چنان تجلی کرده‌ای که عظمتت بر تمامی ما سایه افکنده... [فرازی از دعای عرفه]
