بلدچی فیلم‌نامه می‎شود

به گزارش ایکنا از لرستان، بلدچی، نخستین روایت بلند از حضور رزمندگان لشکر 57 حضرت ابوالفضل‌(ع) لرستان در دفاع مقدس است. کتابی مطول که تاکنون دو جلد از آن چاپ شده و دو یا سه جلد دیگر از آن در دست بررسی و تدوین قرار دارد.

کتاب بلدچی از بین انواع ادبی، خاطره و از گونه‌های شفاهی روایت است. بلدچی خاطرات خودنوشت اسماعیل سپهوند، از نیروهای اطلاعات عملیات لشکر 57 حضرت ابوالفضل‌(ع) است. این کتاب نگاه تازه‌ای است به رزمندگان لرستانی، از زاویه دید رزمنده‌ای که در دوران نوجوانی‌اش پا به جبهه‌های نبرد می‌گذارد و دست تقدیر او را به بطن عملیات‌های مهم دفاع مقدس مثل کربلای چهار می‌کشاند.

بلدچی روایت صادقانه‌ای است که سعی بر آن دارد هر آن‌چه را در جنگ اتفاق افتاده، بدون بزرگ‌نمایی یا کوچک‌نمایی به مخاطب عرضه کند.

از ویژگی‌های برجسته کتاب می‌توان به پرداخت جزئی و فضای تصویری خاطرات، آمدن مطالب در جای خود و مستندنگاری جنگ اشاره کرد؛ کمااینکه بلدچی ضمن احیای یاد و نام رزمندگان لرستان در جبهه‌ها، به‌علت حضور مستقیم اسماعیل سپهوند در عملیات‌ها توانسته خود را به‌عنوان یک سند دسته اول تاریخی در دفاع مقدس معرفی کند. این کتاب ارزشمند حاصل سال‌ها تلاش مؤلف در راستای گردآوری، ثبت و تدوین خاطراتش است.

اسماعیل سپهوند، نویسنده کتاب بلدچی در رابطه‌با نگاشتن کتاب بلدچی به خبرنگاران، گفت: ابتدا محفوظاتم را روی کاغذ آوردم. در مسیر نوشتن در رابطه‌ با تاریخ اتفاقات با مشکل رو‌به‌‌رو می‌شدم. برای بعضی از مأموریت‌های لشکر 57 هیچ سند، مدرک و حکمی وجود نداشت. برای رفع این مشکل باید با هم‌رزمانم صحبت می‌کردم. گاهی از روی تاریخ مجروحیت بعضی از رزمندگان، تاریخ اتفاقات دیگر را پیدا می‌کردم. تنها راهی که به ذهنم می‌رسید، همین بود.

وی افزود: زمانی‌که هنوز شروع به نوشتن نکرده بودم تمام نقشه‌های جنگ را جمع کرده بودم. بعداً که شروع به نوشتن کردم نقشه‌ها را به دیوار اتاقم چسباندم و دقت می‌کردم که نام مکان‌ها، مسافت‌ها و ارتفاعات را درست بنویسم. بعضی تاریخ‌ها را هم از روی تقویم‌های قدیمی پیدا می‌کردم.

این نویسنده لرستانی با بیان این‌که به نظر من یک تدوین‌گر باید داستان‌نویس خوبی هم باشد، ادامه داد: من یاد گرفتم از تکنیک‌های داستان‌نویسی مانند تعلیق، شخصیت‌پردازی و ... استفاده کنم که کارم کشش لازم را داشته باشد.

سپهوند اضافه کرد: یک مطلب دیگر این‌که کتاب‌هایی که نوشته می‌شوند معمولاً فقط شهدا را معرفی می‌کنند و در معرفی شهدا هم کمی بزرگ‌نمایی می‌کنند. ولی من سعی کردم در معرفی شهدا، بزرگ‌نمایی نکنم و هم‌چنین رزمندگانی که در جبهه شهید نشدند را هم معرفی کنم که در جلدهای سه و چهار بلدچی این را بیشتر خواهید دید.

مؤلف کتاب بلدچی در رابطه‌ با ثبت دقیق جزئیات به‌عنوان یک ویژگی برجسته بلدچی، گفت: به‌خاطر فضای کاری ما در اطلاعات عملیات، زمانی‌که به شناسایی می‌رفتیم، می‌بایست با تمام وجود منطقه را درک کنیم. خیلی از مناطق را با دوربین ذره به ذره نگاه می‌کردیم. نقشه‌ها را تجزیه و تحلیل می‌کردیم. دوباره می‌رفتیم دیدگاه برای دیده‌بانی. شب‌های متوالی طول می‌کشید تا منطقه‌ای را شناسایی کنیم. با این همه رفت و آمد، با منطقه خو می‌گرفتیم. بعد باید برای مسئول اطلاعات و فرمانده لشکر و گروه‌های دیگر و فرماندهان گردان‌ها و ... توضیح می‌دادیم. به این‌صورت اطلاعات شناسایی برای ما بارها تکرار می‌شد. 

وی ادامه داد: نکته خیلی مهم دیگر این‌که بعد از جنگ برای تفحص پیکر شهدای لشکر دوباره به همان مناطق رفتم. در طی مدت تفحص تمام اطلاعات مناطق دوباره برایم یادآوری و تکرار شد.

این نویسنده لرستانی با بیان این‌که من سعی کردم بلدچی قابل راستی‌آزمایی باشد، گفت: اما ایراد و اشکال کارهای من بیشتر ویراستاری است که در جلدهای جدید سعی کرده‌ام برطرف کنم.

وی درباره نقاط قوت و ضعف بلدچی از نظر مخاطبان نیز اظهار کرد: تنها اشکالی که از این کتاب می‌توانند بگیرند، بحث ویراستاری در جلد اول است. بعد از چاپ جلد اول چند جا جلسات نقد برگزار کردند که من هم به‌عنوان نویسنده حضور داشتم. اشکالاتی که به کتاب می‌گرفتند اشکالات ویراستاری بود.

وی گفت: بلدچی را می‌شود به یک مثلث تشبیه کرد. یک ضلعش ادبیات و یک ضلعش تاریخ است. یک ضلعش هم خاطره است این در حالی‌است که تاریخ‌ها باید دقیق باشند. باید کمتر تجزیه و تحلیل در کتاب باشد. نویسنده باید به تجزیه و تحلیل کاری نداشته باشد. فقط مشاهدات و مطالبی را که گفته‌اند، ثبت و ضبط کند.

این نویسنده لرستانی اضافه کرد: حتماً لازم نیست که کسی جز نیروهای اطلاعات عملیات یا تخریب یا نیروهای پیاده باشد که خاطراتش را درباره جنگ بنویسد. در جنگ، حتی یک آشپز هم می‌تواند خاطراتش را ثبت کند. به هر کسی که یک روز هم در جنگ بوده پیشنهاد می‌دهم که خاطراتش را بنویسد.

سپهوند گفت: چون بلدچی یک نوع فیلم‌نامه نیز هست و با یک تغییراتی می‌توان آن‌را تبدیل به فیلم‌نامه کرد، به همین خاطر دوست دارم فیلم‌نامه‌نویسی یاد بگیرم که بتوانم این‌کار را انجام دهم.