علی قنبری، حائز رتبه ممتاز رشته ترتیل در چهلودومین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم از استان زنجان، در گفتوگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: شش سال است که به صورت حرفهای فعالیت قرآنی انجام میدهم، ولی قبل از آن نیز در محضر قرآن کریم زانوی ادب بر زمین زده و نزد اساتید استانی تلمذ کردهام. در مسابقات دانشجویی در سال 93، مسابقات ورزشکاران و نیروی هوایی ارتش در سال 94 و مسابقات نیروهای مسلح در سال 95، رتبه اول و در مسابقات هلال احمر در سال 93، رتبه سوم بخش ترتیل را کسب کردهام.
وی در خصوص سطح کیفی مسابقات، گفت: مسابقات سراسری قرآن اوقاف برترین رویداد قرآنی کشور است و بهترین شرکتکنندگان هر سال در این مسابقات خودنمایی میکنند. در واقع در هر دوره هم شرکتکنندگان خوب تمرین میکنند و هم آییننامه مسابقات به گونهای است که رقابتها را سختتر کرده و شرکتکنندگان را با چالش مواجه میکند.
این فعال قرآنی با اشاره به تغییرات آییننامه مسابقات، بیان کرد: هر مسابقهای استرسهای خاص خودش را دارد، برای نمونه به دلیل بحث تصویربرداری، شرکتکنندگان حق خوردن آب را ندارند و این اتفاق خوبی نیست، به هر حال مسابقات سراسری قرآن آن هم در مرحله پایانی استرسهای خاص خودش را دارد، قاری نیز با حنجرهاش فعالیت میکند و شاید در حین اجرا نیاز به خوردن آب داشته باشد، اینکه نتواند این کار را انجام دهد، حرکت شایستهای نیست. از طرف دیگر، مسابقات قرآن در رشته ترتیل و برخی رشتههای دیگر کمکم به سمت قدرت بدنی و قدرت تنفس کشیده میشود، این خیلی خوب است که قاری بداند کجا باید مکث کند و کجا باید از ابتدا بخواند، ولی تصور میکنم این سختگیری به تدریج بیشتر میشود و شاید هم واقعا راهکاری وجود نداشته باشد، چون همه شرکتکنندگان در حد بسیار عالی ظاهر میشوند.
قنبری در پاسخ به این سوال که آیا تغییرات آییننامه باعث افزایش سطح کیفی مسابقات شده است یا خیر، گفت: با این موضوع هم موافقم و هم مخالف. از این بابت موافقم که باعث شده عیار شرکتکنندگان بالا برود، برای مثال قاریان قبلا نمیدانستند با چه لحنی باید بخوانند تا القای معانی به خوبی انجام شود، ولی در حال حاضر این موضوع در آییننامه درج شده است. از طرف دیگر، با این قضیه مخالفم، چون احساس میکنم سختگیریها در حال افزایش است و امکان دارد باعث دلزدگی شود.
وی تصریح کرد: من و برخی از شرکتکنندگان از نحوه برگزاری مسابقات راضی نیستیم، از این بابت که خود من زمانی به عنوان مدرس و معلم در زندانهای استان زنجان حضور داشتم، برای آموزش افرادی که به دلیل اشتباهاتشان زندانی شده بودند و چون حسابداری خواندهام، همیشه این جمله را به خاطر دارم که مالیات هزینه نیست، سرمایهگذاری است، این سرمایهگذاری را میتوان در فعالیتهای قرآنی به راحتی انجام داد، ولی مسئولین عمدا یا سهوا نسبت به آن اهتمام ندارند و در هر دو صورت مقصر هستند. روزانه به صورت میانگین برای هر زندانی 270 هزار تومان هزینه میشود، من معتقدم حتی اگر 30 هزار تومان از این مبلغ برای نوجوانان هزینه شود، آنها به راهی کشیده نمیشوند که سرانجامش مواد مخدر و زندان باشد، در نتیجه معضلات اجتماعیمان کاهش مییابد.
این فعال قرآنی ادامه داد: مسابقات سراسری قرآن که رویداد برتر قرآنی کشور است، حکم تیم ملی را دارد و بهترینهای ایران در این مسابقات شرکت میکنند، ولی جای مسئولین خالی است و آنهایی که مسئولیت مرتبط دارند، هیچکدام در این رویداد حضور نداشتند. از طرف دیگر، وضعیت اسکان به هیچ وجه خوب نبود. شاید نتوان به استانهایی که از لحاظ داشتن امکانات با محدودیت مواجهند ایراد گرفت، البته همین استانها مسابقات ورزشی را به خوبی برگزار میکنند، ولی این نحوه برگزاری در شأن استان اصفهان و متسابقین نبود.
وی بیان کرد: اگر انسان صاحب نعمتی باشد، بعضا قدر آن را نمیداند و وقتی از دستش داد، متوجه ارزش آن میشود. من هم در دوره نوجوانی هرازگاهی این شیطنت به سراغم میآمد که کاش به جای فعالیت قرآنی، مثلا به دنبال یادگیری هنر خطاطی یا معرقکاری میرفتم، ولی میخواهم به نوجوانان و جوانان هم سن خودم بگویم قدر انس با قرآن را همان زمانی که در زندان تدریس میکردم فهمیدم، واقعا قرآن در بسیاری از بزنگاهها ما را نجات داده است و هر کس که با قرآن مأنوس شود، متوجه میشود در بعضی از موقعیتها مورد عنایت قرار گرفته و این عنایت، به لطف الهی و از بابت انس با قرآن بوده است.
انتهای پیام
انتهای پیام