حجتالاسلام محمد حسین شریفینیا، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به مواردیکه در جامعه باعث افزایش رذایل اخلاقی شده است، اظهار کرد: کمشدن اسوههای اخلاقی در جامعه یکی از مهمترین عوامل افزایش رذایل اخلاقی در جامعه است. در گذشته در هر شهر، روستا و محلهای بزرگان اخلاقی وجود داشتند که همه، آنها را به عنوان شاخصهای صفات اخلاقی میشناختند و در بعضی از محلهها پهلوانها بزرگان اخلاقی بودند که علاوه بر زور و بازو، دارای قدرت اخلاقی هم بودند و بهعنوان افرادی که به ضعفا رسیدگی میکردند، اهل گذشت بودند و از زورشان برای منافع شخصی استفاده نمیکردند در بین مردم شناخته شده بودند.
اسوههای اخلاقی در جامعه بسیار کم شده است
عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با تاکید بر اینکه امروزه اسوههای اخلاقی در جامعه بسیار کم شده است، تصریح کرد: این کم شدن منحصر به پهلوانان نمیشود و حتی در علما و روحانیون هم که بهصورت طبیعی اسوههای اخلاقی بودند در حال حاضر به لحاظ دستهبندیهای سیاسی و جناح بازیهایی که در کشور رخ داده، مسایل اخلاقی اساسی در برخی از آنها فراموش و جایگاه الگوی اخلاقی بودن را کمتر دارند.
وقتی نیازهای زیستی بشر تامین نشود بشر از راه غیراخلاقی آن را تامین میکند
حجتالاسلام محمد حسین شریفینیا ادامه داد: عامل دیگری که باعث تورم مهارگسیخته رذایل اخلاقی در جامعه شده است، موضوع فقر، تبعیض و بیعدالتی است. پیامبر(ص)، فرمودند: «کاد الفقر أن یکون کفراً» امروزه همه روانشناسان و جامعه شناسان معتقد هستند که وقتی نیازهای زیستی بشر تامین نشود بشر از راهی ولو از راه غیراخلاقی آن را تامین میکند.
وی بیان کرد: زمانی که نیازهای اساسی مانند نیازبه غذا، امنیت، مسکن و... را در جامعه تامین نکردیم بیتردید دزدیها، پرخاشگریها، خیانتکاریها و عهده شکنیها شروع میشود که اینها نمونههایی از رذایل اخلاقی در جامعه است.
صاحب مقاله «بررسی چگونگی شکلگیری و گسترش شایعه در جامعه» تصریح کرد: اگر فقر، تبعیض، بیعدالتی در جامعهای بیشتر باشد در آن جامعه نمیشود انتظار فضایل و رفتارهای اخلاقی از مردم داشت.
حجتالاسلام محمد حسین شریفینیا یکی ازموارد کاهش رذایل اخلاقی را تفکر در عواقبی که آنها با خود به دنبال دارند دانست و گفت: از اصلیترین عوامل بازدارنده انسان از ابتلای به رذایل اخلاقی و یا عادت به آنها تفکر در عواقب آنهاست.
«تفکر» سلاح مبارزه با رذایل اخلاقی
وی «تفکر» را صلاح مبارزه با رذایل اخلاقی دانست و تصریح کرد: گاهی انسان بدون توجه به پیامد بیماریهای اخلاقی خود، شیفته این عادات شده و قادر بر ترک آنها نیست. لذا تا زمانیکه عواقب هولناک آن را باور نکنند قادر به ترک آن نخواهد بود.