Allah’tan korkmanın anlamı
Korku, ilk bakışta Allah sevgisine zıt gibi görünse de, gerçekte Allah sevgisiyle iç içedir. Sevgi, Allah’ı hakkıyla bilip tanımak demek olan marifetin bir meyvesi, korku da Allah’ı gereği gibi bilmenin bir neticesidir.
Nâziât suresi 40. ayeti: “Rabbinin huzurunda (hesap vermekten) korkan ve nefsine kötü arzuları yasaklayana gelince, onun barınağı da şüphe yok ki cennetin ta kendisidir”.
Bu ayete göre cennete ulaşmanın şartı insanın Allah’tan kormasıdır. Allah’ın makamından korkan kimse, nefsinin heveslerine uymaz.
İnsan Allah’ın büyüklüğünü anladığında ve büyüklük hakkında bilgi sahibi olduğunda Allah korkusu gerçekleşir. Bu tanıma şaşkınlık ve korku getirir. Alimlerin ve bilim adamlarının Allah’tan korkmalarına neden olan şey, O'nun konumunu anlamalarıdır.
Allah korkusunun sebebi, ilim ve marifettir. İlim ve marifet sahipleri, kendi ayıplarını, günahlarını ve ibadetteki kusurlarını görerek, bunun yanında Allahü teâlânın kendisine verdiği sayısız nimetleri düşününce, yaptıklarından utanıp, kalbinde korku başlar. Musa (as)’ın Tûr Dağı’nda başına gelen korku gibi.
A’râf suresi 143. ayeti: “Mûsâ, tayin ettiğimiz vakitte (Tûr’a) gelip de rabbi onunla konuştuğunda o, “Rabbim! Bana görün; sana bakayım” dedi. Rabbi, “Sen beni asla göremezsin. Fakat şu dağa bak; eğer o yerinde durabilirse sen de beni görebilirsin” buyurdu. Rabbi o dağa tecelli edince onu paramparça etti; Mûsâ da bayılıp düştü. Kendine gelince dedi ki: “Seni noksan sıfatlardan tenzih ederim, sana tövbe ettim; ben inananların ilkiyim.”
Allah’ı doğru anlamak, O’nun eylemlerimizi denetlediğini görmemizi sağlar. Bu tür bir durum insanlarda utanma duygusuna neden olur. Arifler Allah’ın varlığından dolayı insana dokunan tevazu ve utanma duygusunun takvanın doğru anlamı olduğuna inanırlar. Ancak, bu anlam herkes için açık değildir.
Kaynak: Bu makale Seyyid Mustafa Muhakkık Damad’ın konuşmasından alınmıştır.
En çok konuşulan başlıklar 