Ang Bono sa Pagitan ng Kaalaman, Karunungan sa Buhay ng mga Mananampalataya
Ang kaalaman ay kamalayan tungkol sa data na maaaring makamit sa pamamagitan ng pag-aaral, pag-aaral at karanasan. Ngunit upang magkaroon ng tungkulin ang kaalaman sa buhay, kailangan ang karunungan.
Ang Ilm (kaalaman) ay hindi kabaligtaran ng Jahl (kamangmangan). Mayroong mga Hadith mula sa Ahl-ul-Bayt (AS) tungkol sa ilang mga tao ng kaalaman na ang Jahl ay humantong sa kanila sa pagkawasak. Kaya ang Jahl ay hindi kabaligtaran ng kaalaman. Mula sa pananaw ng Qur’an, ito ay kabaligtaran ng karunungan. Upang maging kapaki-pakinabang, ang kaalaman ay dapat dumaan sa karunungan at pamamaraan.
Sa pagtingin sa mga talata ng Qur’an at mga Hadith, ang karunungan, pagtitiyaga at Taqwa (may takot sa Diyos) ay makatutulong na gawing liwanag ang kaalaman na nagbibigay liwanag sa buhay ng isang tao. Kaya ang Jahiliya ay hindi katumbas ng kawalan ng kamalayan. Maraming pagkakataon na mayroong kaalaman at kabatiran ngunit umiiral din ang Jahl dahil sa kabiguan ng isang tao na gamitin ang kaalaman sa kanyang ginagawa. Ang Jahl ay isang bagay na nauugnay sa pag-uugali at gayundin ang karunungan na may praktikal na tungkulin.
Ang karunungan ay nangangailangan ng kaalaman at masasabing kaalaman ang pinapakain ng talino upang magpasya sa tamang landas. Sa mga relihiyosong teksto, ang talino ay madalas na tinutukoy bilang matalinong pag-uugali at ang Jahl ay tinutukoy bilang ignorante na pag-uugali. Ang karunungan ay kumikilos nang maingat at makatwiran.
Sinasabi ng relihiyon na kung matututo ka ng isang bagay, bago kumilos dito dapat mong isipin kung ano ang magiging resulta ng pagkilos dito at kung tama ba itong gawin o hindi. Kaya nga mababasa natin sa mga Hadith na ang pagtulog ng isang iskolar ay nasa pagitan ng mga gawaing pagsamba ng isang Jahil (mangmang na tao).
Ang karunungan sa pagsasagawa ng relihiyon ay iba sa karunungan sa pag-aaral ng relihiyon. Sa pagsasagawa ng relihiyon, ang karunungan ay nangangahulugan ng pagbibigay pansin sa mga resulta. Gayundin, ang isa sa mga palatandaan ng karunungan ay ang pagiging mahinahon. Ayon kay Imam Ali (AS), ang isang Jahil ay palaging kumikilos nang labis.
Ang isa pang pamantayan para sa karunungan ay diin sa karanasan. Dapat gamitin ng isang tao ang mga nakaraang karanasan at hindi ulitin ang mga kilos na nabigo na magdala ng ninanais na resulta noon. Mayroong mga 20 pamantayan sa mga talata ng Qur’an at mga Hadith na tumutulong sa isang tao na magkaroon ng matalinong pag-uugali.
