نوشتن خاطرات رزمندگان را ادای دِین می‌دانم

سارا محمدزاده، دبیر آموزش و پرورش، مترجم زبان انگلیسی و نویسنده حوزه دفاع مقدس در گفت‌وگو  با ایکنا از اردبیل، با اشاره به انگیزه‌های شخصی خود در ورود به عرصه نویسندگی، از ضرورت ثبت خاطرات رزمندگان و آزادگان به‌عنوان میراثی ماندگار برای نسل جوان سخن گفت.

وی اظهار کرد: از سال ۱۴۰۰ وارد حیطه نویسندگی شدم و در این مسیر از راهنمایی‌های ارزشمند اساتید استان، به‌ویژه خانم پری آخته بهره‌مند شده‌ام. علاقه من به حوزه دفاع مقدس ریشه در کودکی‌ام دارد، چراکه یکی از عموهایم، شهید علیرضا محمدزاده در جنگ به شهادت رسید. عموی دیگرم، قدیر محمدزاده، جانباز ۷۰ درصد است و پدر مرحومم نیز با وجود اشتغال به شغل معلمی، داوطلبانه در جبهه‌ها حضور داشت.

این نویسنده و مترجم با تأکید بر اهمیت حفظ و ثبت خاطرات رزمندگان دفاع مقدس ادامه داد: شنیدن، ضبط و ثبت خاطرات رزمندگان باعث شد دنیای آن‌ها برای من ملموس‌تر شود. نوشتن خاطرات این عزیزان برایم یک علاقه نهادینه است و آن را ادای دین به زحمات و رشادت‌های آن دوران می‌دانم.

کتاب‌هایی برای کودکان و بزرگسالان در حوزه ایثار

محمدزاده به برخی از آثار منتشرشده خود اشاره کرد و گفت: کتاب سمفونی توپ‌ها، و دو ترجمه از فارسی به انگلیسی با نام‌های ماهی‌های بازیگوش و داستان پرواز برای رده سنی کودکان از جمله آثار منتشرشده من است. همچنین، کتاب خاطرات آزاده حجت مقدم و محرم معصومی در دست چاپ است. در تدوین گروهی مجموعه خاطرات رزمندگان در هشت عملیات بزرگ دوران دفاع مقدس نیز مشارکت داشته‌ام که این اثر نیز در نوبت چاپ است.

لزوم حمایت از نویسندگان حوزه دفاع مقدس

وی با اشاره به مشکلات و چالش‌های موجود در ثبت خاطرات رزمندگان اظهار کرد: به‌طور طبیعی، با گذشت سال‌ها از دوران جنگ و تأثیرات جسمی و روحی آن، بسیاری از شاهدان زنده آن دوران که به‌‌عنوان‌ راوی به ثبت خاطرات کمک می‌کنند قادر به بیان دقیق جزئیات و اسامی فرماندهان، همرزمان و دوستان شهیدشان نیستند و این در تدوین خاطره تأثیر دارد. در گردآوری خاطرات هرچه روایت کامل‌تر و دقیق‌تر باشد، کتاب دقیق و کاملی تولید خواهد شد.

محمدزاده همچنین خواستار حمایت بیشتر از نویسندگان این حوزه شد و تصریح کرد: چاپ کتاب‌ها در تیراژ بالاتر و توزیع گسترده آن میان مردم، به‌ویژه جوانان، در کنار حمایت‌های مالی از نویسندگان، می‌تواند نقش مهمی در اشاعه فرهنگ ایثار و شهادت  ایفا کند. همچنین اختصاص فضای مناسب برای مصاحبه با راویان و پذیرایی شایسته از آن‌ها نیز در این مسیر مؤثر است.

وی در پایان از خاطره‌ای تلخ یاد کرد و گفت: چند سال قبل، خاطرات شوهر خاله‌ام از عملیات خیبر را ضبط کردم و قرار بود ادامه آن را نیز بنویسم، چراکه بسیار دقیق روایت می‌کرد؛ اما متأسفانه در میانه ضبط خاطرات از دنیا رفت. هنوز هم از ناتمام ماندن آن خاطرات افسوس می‌خورم.