سیاستگذاری وجه تمایز دکتر احمدی با هم قطارانش بود

به گزارش ایکنا، وحید احمدی، فرزند مرحوم آیت‌الله احمدی و معاون پژوهشی اسبق وزارت علوم امروز، 18 خردادماه در مراسم نکوداشت دکتر احمد احمدی، رئیس فقید سازمان انتشارات سمت و استاد فلسفه اسلامی دانشگاه تهران، گفت: وجه سیاستگذاری در همکاری حوزه و دانشگاه، حاج آقا را از سایر حوزویان و دانشگاهیان متمایز می‌کند.

فرزند مرحوم دکتر احمدی با اشاره به همکاری حوزه و دانشگاه، افزود: ما تعریف درستی از همکاری نداریم و گاهی هم بحث وحدت حوزه و دانشگاه مطرح بود که به نظر بنده غلط است. داستان تعامل نظام کلیسا و نظام علمی در غرب از قدیم وجود داشته است و تعارض و برخورد و تعامل و درگیری‌های زیادی بین این دو نهاد بود.

احمدی افزود: قبل از انقلاب شاهد دو مجموعه علمی حوزه و دانشگاه بودیم که هر کدام یک ورودی و یک خروجی‌هایی دارد. هر کدام اهداف، برنامه، ساختار اجرایی و برنامه‌ها و مخاطبان و شاخص‌های خود همچنین بسترهای اجتماعی متفاوت دارند، حوزه با هدف تبلیغ و ترویج مباحث دینی شکل گرفته و نظام آموزشی خاص و مالی و مدیریتی بومی سنتی در سلک روحانیت داشته است.

معاون اسبق پژوهش وزارت علوم اظهار کرد: دانشگاه‌ها هم برگرفته از نظامات متعارف بین‌المللی با قدمت بیش از صد سال است که دارالفنون مقدمه تاسیس آنها در ایران بود و اهداف آن آموزش و توسعه علوم تجربی و غیرتجربی در چارچوب  استانداردهای بین‌المللی است.

احمدی تصریح کرد: پیش از انقلاب هر دو مجموعه مسیر خاص خود را طی می‌کرد گرچه تعاملات پراکنده بین آنها وجود داشت به عنوان مثال مؤسسه در راه حق دوره‌های آموزشی برای طلاب  برگزار می‌کرد. بعد از انقلاب، به ویژه بعد از انقلاب فرهنگی با ظهور برخی نگرش‌ها، جریاناتی در دانشگاه‌ها برای اسلامی کردن محیط دانشگاه و بحث همکاری و وحدت حوزه و دانشگاه شکل گرفت. پیشتازی این حرکت از دانشگاه بود زیرا عمدتا محافل دانشجویی دنبال اسلامی‌کردن علوم و فضای دانشگاه بودند.

فرایند طی شده در همکاری حوزه و دانشگاه

وی افزود: در این راستا برخی ساختارها در دانشگاه و حوزه از جمله دفاتر نمایندگان رهبری شکل گرفت. شورای همکاری حوزه و دانشگاه هم بعدها ایجاد شد. تشکیل کمیته معارف برای تدوین دروس عمومی دانشگاه در حیطه بینش اسلامی مانند تاریخ اسلام و انقلاب و ... که مسئولیت آن هم با حاج آقا بود از دیگر کارهای صورت گرفته است. جذب و گزینش استادان معارف اسلامی برای دانشگاه‌ها، تاسیس و شکل‌گیری دفتر همکاری حوزه و دانشگاه و احیای تربیت مدرس قم، تاسیس سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی نمونه‌هایی از ساختارهای ایجاد شده بعد از انقلاب برای استمرار همکاری حوزه و دانشگاه بوده است.

احمدی بیان کرد: در تمامی اینها شاهد نقش‌آفرینی حاج آقا بوده‌ایم، از سیاستگذاری تا تدوین و تالیف اثر تا برنامه‌ریزی بوده است. ایشان شاهد چالش‌ها و توانمندی و نقاط ضعف هر دو نهاد بود. وی فردی مسلط به ادبیات فارسی، زبان انگلیسی و فلسفه غرب و عاشق شاهنامه بود و جناب کزازی کتابش را به ایشان نشان داد و اصلاحات مدنظر ایشان را پذیرفت.

جامع بودن آیت‌الله احمدی

فرزند آیت‌الله احمدی تاکید کرد: او فردی جامع الاطراف با دید باز و با ارتباط بین‌‌المللی و داخلی گسترده و با رویکرد تعاملی بود. در تشییع جنازه ایشان افرادی از همه گروه‌های مختلف سیاسی و طیف‌های فکری بودند.  

وی افزود: جامع‌الابعاد بودن ایشان خیلی او را از دیگران متفاوت می‌کرد؛ حضور ایشان در جایگاه ستاد انقلاب فرهنگی به خصوص در دهه اول که مسئول ستاد بود، نشانگر نقش برجسته وی در این مسائل بود. ارتباطات وسیع با استادان حوزه و دانشگاه با تفکرات مختلف باعث شد که همه جریانات فکری حوزه و دانشگاه برای او احترام ویژه قائل بودند.

لزوم بازنگری تحول‌گرایانه در وحدت حوزه و دانشگاه

احمدی اظهار کرد: ایشان رویکردی علمی و عمل‌گرایانه در حل چالش‌های حوزه و دانشگاه داشت و از بنده خواست که شوراهای علمی را یکپارچه کنید و ما هم این کار را کردیم و یک شورای یکپارچه ایجاد کردیم. من معتقدم که باید بازنگری و بررسی تحول‌گرایانه را در بحث حوزه و دانشگاه داشته باشیم.  

وی تاکید کرد: عملکردهای منفی مدیریتی و اجرایی، برخی عملکرد استادان معارف و مواضع برخی از نمایندگان نهاد رهبری، وجود تداخلات اجرایی و ساختاری در برخی مراکز، تندروی‌ها در بحث حوزه و دانشگاه از نقاط ضعف در همکاری حوزه و دانشگاه است.

احمدی تصریح کرد: ظهور رشته‌های بین‌رشته‌ای، بهره بردن از توانمدی در پژوهش‌های مشترک، حضور در عرصه‌های بین‌المللی هم از نقاط قوت است، همچنین عدم تحلیل چالش‌ها و شکل‌گیری موج‌های منفی و ایجاد شکاف حوزه و دانشگاه از نقاط تهدید است.

ظهور نسل‌‍های جدید دانشگاهی

وی افزود: الان شاهد نظام تحولی در دنیا در سطوح دانشگاهی و ظهور دانشگاه‌های نسل دوم، سوم و چهارم هستیم و قرار است دانشگاه‌ها به سمت پژوهش‌محوری، کارآفرینی و جامعه‌محوری پیش بروند و در بحث ارتقاء استادان، ارتباط با صنعت و رفع نیازهای جامعه ملاک است لذا در بحث همکاری حوزه و دانشگاه در شرایط جدید هم نیازمند بازنگری و تعامل بیشتر هستیم. بحث علوم انسانی و به‌کارگیری تکنولوژی‌های جدید و فضای مجازی ضرورت این بازنگری را دو چندان کرده است.