معرفت وجودی اساس عبودیت امام علی(ع) است
کد خبر: 3987414
تاریخ انتشار : ۰۹ مرداد ۱۴۰۰ - ۰۸:۵۰
حجت‌الاسلام انصاریان:

معرفت وجودی اساس عبودیت امام علی(ع) است

مترجم قرآن و استاد اخلاق با اشاره به اینکه امام علی(ع) زیباترین و پرسودترین ارتباط را با حقایق داشت، اظهار کرد: معرفت کامل و جامع اساس عبودیت امیرالمؤمنین علی(ع) را شکل می‌داد و عمق اخلاص او فراتر از وعده بهشت و رهایی از جهنم بود.

معرفت وجودی اساس عبودیت امام علی(ع) استبه گزارش ایکنا از زنجان، حجت‌الاسلام حسین انصاریان، مترجم قرآن و استاد اخلاق، شب گذشته، 8 مردادماه در سخنرانی حسینیه اعظم زنجان اظهار کرد: امیرالمؤمنین علی(ع) به وجود مقدس پروردگار، برپا شدن قیامت، قرآن مجید، پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص)، عبادت و حقیقت عبادت، خدمت و حقیقت خدمت و دنیای هستی و عالم ملکوت معرفت داشت و با این معرفت کامل و جامع عاشق خداوند بود.

وی با اشاره به اینکه امام علی(ع) زیباترین و پرسودترین ارتباط را با حقایق داشت، ابراز کرد: علی‌بن ابی‌طالب از آنچه در این دنیا شناخته و عاشق آن‌ها بود و به سوی آن‌ها حرکت می‌کرد، بیشترین بهره را برد و در 63 سال عمر بابرکت خویش به اندازه یک چشم بر هم زدن توقعی از بهشت و رهایی از آتش جهنم نداشت و در امور معنوی احدی آزادتر از این امام همام نبود و این ظرفیت در عشق و معرفت در وجود ما نیست.

این استاد اخلاق با اشاره به سوره مبارکه دهر بیان کرد: حضرت علی(ع) وقتی با زبان روزه، خود، همسر و و فرزندانش با آب افطار می‌کند و طعام خود را به یتیم، فقیر و اسیر می‌بخشد، می‌گوید لله ما برای شما خدمت کردیم، عبادت من نه به زلف جهنم گره دارد و نه به زلف بهشت، از ترس جهنم تو را عبادت نمی‌کنم و طمعی به بهشت ندارم و من تو را شایستگی بندگی می‌بینم.

وی یادآور شد: در جنگ خندق نیز پیامبر(ص) فرمود: این جوان 23 ساله (علی‌بن‌ابی‌طالب) ضربتی که به دشمن زد، از عبادت جن و انس برتر است. در جنگ‌های دیگر افرادی همچون مالک‌اشتر و عمار یاسر نیز ضرباتی به دشمن زده بودند اما پیغمبر اکرم(ص) در مورد آن‌ها این عبارت را به کار نبرد؛ چراکه عیار امام علی(ع) در این ضربت‌ها صد درصد خالص بود.

انصاریان با اشاره به اینکه بیشتر مردم از زمان انبیا به عشق بهشت، عبادت پروردگار کردند، ادامه داد: خداوند ما را به عبادت تشویق می‌کند و به ما امید می‌دهد، اما امیرالمؤمنین علی(ع) به این مسائل کاری نداشت و اگر خداوند به او می‌گفت که 7 طبقه دوزخ را خالی می‌کنم و 8 طبقه بهشت را به کویر تبدیل می‌کنم، علی(ع) در عبادت خدا و خدمت به مردم کم نمی‌گذاشت و معنای حقیقی بذل را در عمل نشان داد؛ چراکه بذل یعنی کاری را بدون چشم‌داشت انجام دادن.

وی با اشاره به اینکه جهان هستی مملو از شگفتی‌های خلقت است، تصریح کرد: هر انسانی با دیدن و اندیشیدن به این حقایق ایمانش بیشتر می‌‌شود اما حضرت علی(ع) می‌فرماید: اگر پرده از روی کل هستی بردارند و به من نشان دهند، چیزی به ایمان من اضافه نمی‌شود؛ چرا که این امام همام می‌دانست این معشوق ازلی و ابدی است و آنچه در عالم کار می‌کند، عشق به پروردگار است.

این استاد اخلاق در پایان بیان کرد: امام علی(ع) از همه انسان‌ها در امور انسانی و معنوی سرمایه‌دارتر است، لذا بی‌نیاز کل است و همه عالم محتاج محبت‌های او و فرزندان او هستند. این دلیل بر این است که وجود مقدس او امام کل جهانیان است، حالا کسانی که به آن حضرت اقتدا می‌کنند یقیناً در دنیا و آخرت برنده‌اند و آنانی که کنار و جدای از ایشانند و این‌طور زندگی می‌کنند، یقیناً در دنیا و آخرت هیچ بردی ندارند.

انتهای پیام
captcha