به گزارش ایکنا از اردبیل، علی رضاییشریف، روانشناس و عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی، روز گذشته، 25 دی در کارگاه آموزشی مجازی «خودآگاهی، کنترل خشم و مهارت حل مسئله»، که به همت معاونت فرهنگی و سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی استان اردبیل برگزار شد، گفت: رفتار کلی انسانها ۴ بعد دارد و هر رفتار را میتوان در این ابعاد بصورت کلی تحلیل کرد.
وی با اشاره به ابعاد تشکیل دهنده رفتاری انسان، افزود: بعد فیزیولوژیک، بعد احساسی (فیلینگ)، بعد رفتار کلی ما که شامل رفتارها و اعمالی است که انجام میدهیم و قابل رویت است و بعد دیگر از رفتار، تفکر ما (فکرکردن) است.
رضاییشریف بیان کرد: ما در ارتباط با خود آگاهی باید در هر ۴ بعد از رفتار، توجه و ذهن آگاهی این ابعاد را بتوانیم شناسایی و کنترل کنیم، فلذا در ارتباط با این ۴ بعد، بعد فیزیولوژیک و احساس بطور مستقیم قابل تغییر نیست و نمیتوان گفت که میشود بعد احساسی و فیزیولوژی را بطور مستقیم تغییر داد، بطور مثال کسی که فشار خون بالایی دارد یا دچار افسردگی است نمیتوان بطور دستوری و مستقیم گفت که چرا افسرده هستی و یا فشار خونت را کاهش بده و باید بطور غیر مستقیم بر اعمال تاثیر گذار باشیم.
این روانشناس تصریح کرد: از طریق افکار، رفتار و اعمالمان این دو بعد از رفتار را میتوانیم تغییر دهیم، فعالیتی مثل نفس کشیدن یا مصرف دارو را میتوان برای کنترل افسردگی یا کاهش فشار خون توصیه کنیم و از طریق افکار و بر اساس اعمال به تدریج شاهد تغییرات فیزیولوژی باشیم و احساس بطور غیر مستقیم تغییر خواهد کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی، گفت: یکی از هیجانات ثانویه خشم است و علت پیدایش خشم بیشتر به علت افکاری است که ما در ذهن خود پرورش میدهیم، احساسی است که میزان آن از تحریک خفیف تا شدید میتوان در نوسان باشد و یک نوع حالت جنون و یا سایکوتیک میتواند ایجاد کند.
وی اظهار کرد: زمانی حالت هیجانی خشم بروز پیدا میکند که محیط و شخصی که در مقابل، رفتار یا موقعیتی را ایجاد کند و منجر به این شود که فرد از رسیدن به خواسته یا هدف خود باز ماند، فلذا در جامعه دو واژه خشم و پرخاشگری با یکدیگر اشتباه گرفته میشود، در واقع خشم حالت درونی بوده که میزان آمادگی ما را برای بروز نشان میدهد و پرخاشگری رفتار بالفعل شده آن است.
این روانشناس بیان کرد: خشم و عصبانیت احساسی است که میزان آن روی طیفی از تحریک خفیف و احساس رنجش تا خشمی شدید و جنونآمیز در نوسان است، در واقع خشم واکنش ذاتی ما به ناکامی و بد رفتاری، یک هیجان پرشور و البته خطرناک است و انسانها در شرایط مختلف احساس توان و قدرت بیشتری میکنند. احساس مبارزه و کنترل کردن در جهت کنار زدن موانع یا حتی نابود کردن مانع ایجاد شده برای تغییر شرایط به فرد خشمگین القا میشود و ممکن است هر کاری از وی سر بزند، چیزی که امروزه بسیار شاهد آن هستیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی، خاطر نشان کرد: خشم جزء جدایی ناپذیر از زندگی است، اما شاید بتوان گفت یکی از مهمترین موانعی است که میتواند ما را از رسیدن به اهدافمان در زندگی باز دارد، لذا اگر ما یاد نگیریم که چگونه خشم خود را کنترل کنیم، خشم کنترل ما را به دست خواهد گرفت و به صورت کلی توسط دیگران یا محرکهای بیرونی خشمگین و عصبانی میشویم، اما حد فاصل بین محرک ناخوشایند و بروز پرخاشگری و عصبانیت، عوامل دیگری نیز وجود دارد که عوامل محیطی، عوامل هیجانی، عوامل جسمانی، نگرش و تفکر، عوامل فرهنگی را شامل میشوند.
رضاییشریف با اشاره به اینکه ویروس کرونا و شیوع آن باعث بروز استرس، اضطراب، خشم و مانع رفتارهای هدفمند در جامعه شد، تأکید کرد: در شرایط کنونی پیوندهای عاطفی خانوادهها به شدت دچار مشکل شده و با توجه به قرنطینه خانگی به جای افزایش محبت با افزایش پرخاشگری مواجه هستیم، آنچه امروزه در بسیاری از خانوادهها وجود ندارد، گفتوگو است، بنابراین باید به فرزند خود اجازه دهیم اضطرابها و نگرانیهای خود را بروز دهد تا منجر به ایجاد آشوب در فضای خانه و جامعه نشود.
انتهای پیام